اثر بارکهاوزن ( به انگلیسی: Barkhausen effect ) به افزایش پله ای مغناطش با بیشترشدن شدت میدان مغناطیسی خارجی در مواد فرومغناطیس گفته می شود. [ ۱] در ابتدا این پدیده به چرخش حوزه های مغناطیسی از یک جهت مغناطش آسان بلوری به جهتی هم سوتر با میدان مغناطیسی خارجی نسبت داده می شد[ ۲] اما مشخص شد که دلیل اصلی آن جهش ناگهانی مرز حوزه های مغناطیسی از یک ناکاملی بلوری به ناکاملی بلوری دیگر است. [ ۳] این پدیده اولین بار در سال ۱۹۱۹ توسط فیزیکدان آلمانی هاینریش بارکهاوزن در نمونهٔ آهنی کشف شد. وی این پدیده را با مشاهدهٔ پالس های القایی نامنظم در سیم پیچ دور نمونه ها کشف کرد. [ ۴] اثر بارکهاوزن اولین مدرک غیرمستقیم برای وجود حوزه های مغناطیسی در مواد فرومغناطیس بود که قبل از آن توسط پیر - ارنست وایس[ ۵] پیش بینی شده بود. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: اثر بارکهاوزن