لغت نامه دهخدا
اثام. [ اَ ] ( ع مص )جزا دادن بگناه. ( زوزنی ). بزه شمردن بر کسی و جزا دادن بگناه. ( تاج المصادر بیهقی ): اثمه اﷲ فی کذا اَثما و اثاما؛ گناهکار شمارد او را خدای در این کار. ( منتهی الارب ). || ( اِ ) پاداش بدی و گناهکار.( منتهی الارب ). عقوبت. ( مهذب الأسماء ). عذاب. شکنجه.
اثام. [ اِ ] ( ع اِ ) پاداش بزه. ( منتهی الارب ).
اثام. [ اَ ] ( اِخ ) وادیی است در جهنّم.
فرهنگ فارسی
بزه ها و گناهان
گناهها، جمع اثم
وادی است در جهنم
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] أثام. أثام احتمالا نام جایگاهی در دوزخ باشد.تک واژه قرآنی که در آیه ۶۸ سوره فرقان آمده است:«والَّذینَ لایَدعونَ مَعَ اللّهِ اِلهًا ءاخَرَ ولا یَقتُلونَ النَّفسَ الَّتی حَرَّمَ اللّهُ اِلاّ بِالحَقِّ ولا یَزنونَ ومَن یَفعَل ذلِکَ یَلقَ اَثاما=و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده، جز به حق نمی کشند و زنا نمی کنند. هرکس چنین کند، به أثام خواهد رسید».
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد.
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد.
[ویکی اهل البیت] أثام. این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
به احتمالی نام جایگاهی در دوزخ است.
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد. «أثم درباره مفهوم قرآنی «أثام» دو دیدگاه اساسی وجود دارد: گروهی از مفسران و لغت شناسان با بهره گیری از آرای تنی چند از صحابه و تابعان، مانند ابن عباس، سُدّی و نافع بن ازرق به مفهوم لغوی واژه توجه کرده و آن را مجازاً به «عذاب»، «عقاب» «شر»، «هلاکت» و «جزا» تفسیر کرده اند و آن را از باب نام گذاری مسبب به نام سبب خویش دانسته اند؛ زیرا همه آن چه را گفته اند، از پی آمدهای گناه است. صاحبان دیدگاه دوم معتقدند که مفهوم لغوی «أثام» مورد نظر نبوده و مراد از آن، اشاره به جایگاهی ویژه است چنان که در روایت ابوامامه باهلی از پیامبر صلی الله علیه و آله در تفسیر آیه 59 سوره مریم/19، «أثام» همانند «غی» چاهی در جهنم دانسته شده که چرک و خونابه جهنمیان در آن می ریزد.
تک واژه قرآنی که در آیات 67-68 سوره فرقان/25 آمده است: «وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا × الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ یَلْقَ أَثَامًا»؛ و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده، جز به حق نمی کشند و زنا نمی کنند. هر کس چنین کند به أثام خواهد رسید.
بعضی مفسران با بهره گیری از روایات تفسیریِ برخی از صحابه و تابعان چون عبدالله بن عمرو، عبدالله بن عمر، مجاهد، عکرمه و قتاده، أثام را نام دره ای در جهنم دانسته اند.
برخی از این روایات که در تفسیر آیه 44 سوره حجر/15 نیز آمده، طبقات 7 گانه دوزخ را برشمرده، جهنم را پایین ترین و دردآورترین طبقه دوزخ می دانند. عمق آن طبقه چنان است که اگر سنگی بزرگ از لبه آن پرتاب شود، پس از 70 یا 50 سال به قعر آن می رسد.
به احتمالی نام جایگاهی در دوزخ است.
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد. «أثم درباره مفهوم قرآنی «أثام» دو دیدگاه اساسی وجود دارد: گروهی از مفسران و لغت شناسان با بهره گیری از آرای تنی چند از صحابه و تابعان، مانند ابن عباس، سُدّی و نافع بن ازرق به مفهوم لغوی واژه توجه کرده و آن را مجازاً به «عذاب»، «عقاب» «شر»، «هلاکت» و «جزا» تفسیر کرده اند و آن را از باب نام گذاری مسبب به نام سبب خویش دانسته اند؛ زیرا همه آن چه را گفته اند، از پی آمدهای گناه است. صاحبان دیدگاه دوم معتقدند که مفهوم لغوی «أثام» مورد نظر نبوده و مراد از آن، اشاره به جایگاهی ویژه است چنان که در روایت ابوامامه باهلی از پیامبر صلی الله علیه و آله در تفسیر آیه 59 سوره مریم/19، «أثام» همانند «غی» چاهی در جهنم دانسته شده که چرک و خونابه جهنمیان در آن می ریزد.
تک واژه قرآنی که در آیات 67-68 سوره فرقان/25 آمده است: «وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا × الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ یَلْقَ أَثَامًا»؛ و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده، جز به حق نمی کشند و زنا نمی کنند. هر کس چنین کند به أثام خواهد رسید.
بعضی مفسران با بهره گیری از روایات تفسیریِ برخی از صحابه و تابعان چون عبدالله بن عمرو، عبدالله بن عمر، مجاهد، عکرمه و قتاده، أثام را نام دره ای در جهنم دانسته اند.
برخی از این روایات که در تفسیر آیه 44 سوره حجر/15 نیز آمده، طبقات 7 گانه دوزخ را برشمرده، جهنم را پایین ترین و دردآورترین طبقه دوزخ می دانند. عمق آن طبقه چنان است که اگر سنگی بزرگ از لبه آن پرتاب شود، پس از 70 یا 50 سال به قعر آن می رسد.
[ویکی فقه] أثام احتمالا نام جایگاهی در دوزخ باشد.تک واژه قرآنی که در آیه ۶۸ سوره فرقان
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد.
مفردات، ص۶۳.
درباره مفهوم قرآنی «أثام» دو دیدگاه اساسی وجود دارد:گروهی از مفسران و لغت شناسان با بهره گیری از آرای تنی چند از صحابه و تابعان، مانند ابن عباس ، سُدّی و نافع بن ازرق ، به مفهوم لغوی واژه توجه کرده و آن را مجازاً به « عذاب »
لسان العرب، ج ۱، ص ۷۴
برخی ازاین روایات که در تفسیر آیه ۴۴ سوره حجر
حجر/سوره۱۵، آیه۴۴.
...
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد.
مفردات، ص۶۳.
درباره مفهوم قرآنی «أثام» دو دیدگاه اساسی وجود دارد:گروهی از مفسران و لغت شناسان با بهره گیری از آرای تنی چند از صحابه و تابعان، مانند ابن عباس ، سُدّی و نافع بن ازرق ، به مفهوم لغوی واژه توجه کرده و آن را مجازاً به « عذاب »
لسان العرب، ج ۱، ص ۷۴
برخی ازاین روایات که در تفسیر آیه ۴۴ سوره حجر
حجر/سوره۱۵، آیه۴۴.
...
wikifeqh: أثام
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
به احتمالی نام جایگاهی در دوزخ است.
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد. «أثم درباره مفهوم قرآنی «أثام» دو دیدگاه اساسی وجود دارد: گروهی از مفسران و لغت شناسان با بهره گیری از آرای تنی چند از صحابه و تابعان، مانند ابن عباس، سُدّی و نافع بن ازرق به مفهوم لغوی واژه توجه کرده و آن را مجازاً به «عذاب»، «عقاب» «شر»، «هلاکت» و «جزا» تفسیر کرده اند و آن را از باب نام گذاری مسبب به نام سبب خویش دانسته اند؛ زیرا همه آن چه را گفته اند، از پی آمدهای گناه است. صاحبان دیدگاه دوم معتقدند که مفهوم لغوی «أثام» مورد نظر نبوده و مراد از آن، اشاره به جایگاهی ویژه است چنان که در روایت ابوامامه باهلی از پیامبر صلی الله علیه و آله در تفسیر آیه 59 سوره مریم/19، «أثام» همانند «غی» چاهی در جهنم دانسته شده که چرک و خونابه جهنمیان در آن می ریزد.
تک واژه قرآنی که در آیات 67-68 سوره فرقان/25 آمده است: «وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا × الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ یَلْقَ أَثَامًا»؛ و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده، جز به حق نمی کشند و زنا نمی کنند. هر کس چنین کند به أثام خواهد رسید.
بعضی مفسران با بهره گیری از روایات تفسیریِ برخی از صحابه و تابعان چون عبدالله بن عمرو، عبدالله بن عمر، مجاهد، عکرمه و قتاده، أثام را نام دره ای در جهنم دانسته اند.
برخی از این روایات که در تفسیر آیه 44 سوره حجر/15 نیز آمده، طبقات 7 گانه دوزخ را برشمرده، جهنم را پایین ترین و دردآورترین طبقه دوزخ می دانند. عمق آن طبقه چنان است که اگر سنگی بزرگ از لبه آن پرتاب شود، پس از 70 یا 50 سال به قعر آن می رسد.
یکی از عمیق ترین جایگاه های جهنم، درّه أثام است که بر اساس روایاتی دیگر بر اطراف کوه «صعود» (کوهی آتشین در جهنم) واقع شده و در آن، مواد مذاب یا خونابه جهنمیان و شاید هر دو روان است؛ البته «أثام» یکی از نام های جهنم نیز دانسته شده است.
برخی دیگر از روایات، أثام را دره ای پر از مارها و عقرب های غول پیکر با نیش ها و زهرهای عذاب آور می دانند؛ چنان که شدت درد و رنج جهنم نیز نمی تواند بر سوزش و درد نیش ها چیره شود. برخی نیز آن را نام کوهی در جهنم می دانند. با توجه به عدم استناد این قول به روایت، شاید مراد از آن همان کوه صعود باشد که دره اثام، گرداگرد آن واقع شده است.
به احتمالی نام جایگاهی در دوزخ است.
«أثام» در لغت به معنای گناه و به هر چیزی گفته می شود که جلو رسیدن پاداش را بگیرد. «أثم درباره مفهوم قرآنی «أثام» دو دیدگاه اساسی وجود دارد: گروهی از مفسران و لغت شناسان با بهره گیری از آرای تنی چند از صحابه و تابعان، مانند ابن عباس، سُدّی و نافع بن ازرق به مفهوم لغوی واژه توجه کرده و آن را مجازاً به «عذاب»، «عقاب» «شر»، «هلاکت» و «جزا» تفسیر کرده اند و آن را از باب نام گذاری مسبب به نام سبب خویش دانسته اند؛ زیرا همه آن چه را گفته اند، از پی آمدهای گناه است. صاحبان دیدگاه دوم معتقدند که مفهوم لغوی «أثام» مورد نظر نبوده و مراد از آن، اشاره به جایگاهی ویژه است چنان که در روایت ابوامامه باهلی از پیامبر صلی الله علیه و آله در تفسیر آیه 59 سوره مریم/19، «أثام» همانند «غی» چاهی در جهنم دانسته شده که چرک و خونابه جهنمیان در آن می ریزد.
تک واژه قرآنی که در آیات 67-68 سوره فرقان/25 آمده است: «وَالَّذِینَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا × الَّتِی حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُونَ وَمَن یَفْعَلْ ذَلِکَ یَلْقَ أَثَامًا»؛ و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده، جز به حق نمی کشند و زنا نمی کنند. هر کس چنین کند به أثام خواهد رسید.
بعضی مفسران با بهره گیری از روایات تفسیریِ برخی از صحابه و تابعان چون عبدالله بن عمرو، عبدالله بن عمر، مجاهد، عکرمه و قتاده، أثام را نام دره ای در جهنم دانسته اند.
برخی از این روایات که در تفسیر آیه 44 سوره حجر/15 نیز آمده، طبقات 7 گانه دوزخ را برشمرده، جهنم را پایین ترین و دردآورترین طبقه دوزخ می دانند. عمق آن طبقه چنان است که اگر سنگی بزرگ از لبه آن پرتاب شود، پس از 70 یا 50 سال به قعر آن می رسد.
یکی از عمیق ترین جایگاه های جهنم، درّه أثام است که بر اساس روایاتی دیگر بر اطراف کوه «صعود» (کوهی آتشین در جهنم) واقع شده و در آن، مواد مذاب یا خونابه جهنمیان و شاید هر دو روان است؛ البته «أثام» یکی از نام های جهنم نیز دانسته شده است.
برخی دیگر از روایات، أثام را دره ای پر از مارها و عقرب های غول پیکر با نیش ها و زهرهای عذاب آور می دانند؛ چنان که شدت درد و رنج جهنم نیز نمی تواند بر سوزش و درد نیش ها چیره شود. برخی نیز آن را نام کوهی در جهنم می دانند. با توجه به عدم استناد این قول به روایت، شاید مراد از آن همان کوه صعود باشد که دره اثام، گرداگرد آن واقع شده است.
wikiahlb: أثام
[ویکی فقه] اثام (قرآن). کلمه اثام در قرآن به معنای جزا و کیفر گناه آمده است.
واژه «اثام» به معنای جزا و کیفر گناه است. احتمال داده شده که اثام از نام های جهنم یا نام چاه، کوه یا دره ای در جهنم باشد.
کاربرد اثام در قرآن
اثام، جایگاه پرستش کنندگان غیر خدا است.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر... ومن یفعل ذلک یلق اثاما. اثام، جایگاه زناکاران است.و الذین... و لا یزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما. اثام، جایگاه قاتلان نفس محترمه است.و الذین... ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق... ومن یفعل ذلک یلق اثاما.
جاودانگی در اثام
شرک، قتل نفس محترمه و زناکاری، از عوامل جاودانگی در اثام می باشند.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما؛ یضـعف له العذاب یوم القیـمة ویخلد فیه مهانا. گرفتاری به کیفر در اثام، مایه ذلت و خواری می باشد.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما؛ یضـعف له العذاب یوم القیـمة ویخلد فیه مهانا. عذاب گرفتاران در اثام، دو برابر می باشد.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما؛ یضـعف له العذاب یوم القیـمة ویخلد فیه مهانا. پرهیزکنندگان از شرک، قتل نفس محترمه و زنا، از گرفتار شدن در اثام در امان هستند.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما.
واژه «اثام» به معنای جزا و کیفر گناه است. احتمال داده شده که اثام از نام های جهنم یا نام چاه، کوه یا دره ای در جهنم باشد.
کاربرد اثام در قرآن
اثام، جایگاه پرستش کنندگان غیر خدا است.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر... ومن یفعل ذلک یلق اثاما. اثام، جایگاه زناکاران است.و الذین... و لا یزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما. اثام، جایگاه قاتلان نفس محترمه است.و الذین... ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق... ومن یفعل ذلک یلق اثاما.
جاودانگی در اثام
شرک، قتل نفس محترمه و زناکاری، از عوامل جاودانگی در اثام می باشند.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما؛ یضـعف له العذاب یوم القیـمة ویخلد فیه مهانا. گرفتاری به کیفر در اثام، مایه ذلت و خواری می باشد.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما؛ یضـعف له العذاب یوم القیـمة ویخلد فیه مهانا. عذاب گرفتاران در اثام، دو برابر می باشد.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما؛ یضـعف له العذاب یوم القیـمة ویخلد فیه مهانا. پرهیزکنندگان از شرک، قتل نفس محترمه و زنا، از گرفتار شدن در اثام در امان هستند.و الذین لایدعون مع الله الـها ءاخر ولایقتلون النفس التی حرم الله الا بالحق ولایزنون ومن یفعل ذلک یلق اثاما.
wikifeqh: اثام_(قرآن)
جدول کلمات
گناهها
پیشنهاد کاربران
اثم: اثم در اصل به معنای اعمالی است که انسان را از رسیدن به ثواب دور می سازد. اثم به عمل زشتی گویند که باعث می شود نعمتی که قرار است به انسان برسد دیرتر برسد. اثیم به کسی گویند که کار همیشگی اش گناه است و اسیر عادات بدش شده است
آثام: گناه ها، گناهان، بزه ها، تباهی