ابومحذوره

لغت نامه دهخدا

ابومحذوره. [ اَ م َ رَ ] ( اِخ ) الجمحی القرشی. سمرةبن معیر یا سمرةبن مغیره یا سمرةبن معین. صحابی است. او پس از غزوه حنین مسلمانی گرفت و رسول صلوات اﷲ علیه مؤذنی مکه وی را داد. او عظیم جهوری الصوت بود چنانکه وقتی عمربن الخطاب بدو گفت : با این بلندی که آواز برآری بیم نداری که پوست شکمت از هم بدرد. وفات وی به سال 59 هَ. ق. بود و صاحب استیعاب گوید به سال 79 هَ. ق.

ابومحذوره. [ اَ م َ رَ ] ( اِخ ) ضمرةبن معیر یا معیر اوس. صحابی است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ا َبومَحْذوره، اوس بن مِعْیَر بن لوذان جُمَحی (د۵۹ق/۶۷۹م)، از اصحاب پیامبر اسلام (ص) بود.
در نام او و پدرش اختلاف وجود دارد.این اختلاف در روایت مورخان و نسب شناسان، تعیین دقیق نام او را مشکل می سازد برخی از منابع نام او را سمره و غیر آن نیز آورده اند، ولی در مورد نام پدرش اختلاف در حد تصحیف لفظ است حتی در برخی از منابع اوس یا انیس برادر ابومحذوره دانسته شده که در جنگ بدر در زمره کافران کشته شد و به گفته ابن عباس در شمار مصادیق «مقتسمین» در آیه ۹۰ سوره حجر بوده است.
اسلام آوردن
گویند ابومحذوره در روز فتح مکّه اسلام آورد و به گفته برخی بعد از جنگ حنین بود که مسلمان شد و به فرمان پیامبراسلام به اذان گویی در مکّه تعیین گردید و نیز گویند:وی همراه با چند تن دیگر به تقلید از مؤذّن پیامبر (ص)، اذان گفت و چون آن حضرت آوای وی را شنید، او را به اذان گویی در مکه گماشت در روایتی که ابن سعد نقل کرده، گفته شده که پیامبر اکرم (ص) سه مؤذن داشت: بلال ، ابومحذوره و عمر بن ام مکتوم ، و هنگامی که بلال حاضر نبود، ابومحذوره اذان می گفت، اما با توجه به این که ابن سعد، خود به اقامت ابومحذوره در مکه اشاره می کند، باید به موضوع جانشینی او در غیاب بلال با تردید نگریست.ابومحذوره گوید که پیامبر (ص) اذان را حرف به حرف به او آموخت و فرمود که اذان ۱۹ کلمه و اقامه ۱۷ کلمه است.
اهمیت روایات اذان و اقامه
روایات ابومحذوره در باب اذان و اقامه از نظر ارزش فقهی شایان توجه و مبنای مهمی برای فقها در استنباط احکام آن ها بوده است.برخی از راویان اذان را با دو تکبیر از وی نقل نموده اند ، اما روایات مشهور ناظر به چهار تکبیر است و ابوحنیفه ، شافعی ، احمد بن حنبل و بیش تر فقیهان نیز قائل به ۴تکبیر بوده و به آن فتوی داده و آن را عمل اهل مکه دانسته اند، ولی مالک به ۲ تکبیر فتوی داده و آن را عمل اهل مدینه دانسته است. در روایت عبدالله بن محیریز از ابومحذوره تثویب یعنی گفتن «الصلاة خیر من النوم» نیز در اذان فجر آمده است، لیکن شافعی آن را از جانب پیامبر (ص) نمی داند و کراهت خویش را در این مورد بیان می دارد. همچنین در یک روایت زیدی از طریق عبدالعزیز بن رفیع «حی علی خیرالعمل» نیز در بیان کلمات اذان آمده است. از ابومحذوره، پسرش عبدالملک، عبدالله بن محیریز، صفیه بنت بحره، اسود بن یزید ، عبدالعزیز بن رفیع و ابن ابی ملیکه در باب اذان روایت کرده اند.
مؤذن بودن در نسل ابومحذوره
...

پیشنهاد کاربران

بپرس