قاسم بن عیسی بن ادریس بن معلق عجلی کرجی معروف به ابودُلَف عجلی ( درگذشته ۲۲۵ یا ۲۲۶، بغداد ) از فرماندهان نظامی برجسته مأمون عباسی و معتصم عباسی و از شاعران عرب زبان است که تألیفاتی نیز در این زمینه دارد. وی که مذهب تشیع را برای خود برگزیده بوده، سرسلسله سلاطین بنودلف است و داستان او با افشین در تاریخ مسعودی بسیار معروف است. [ ۱]
خاندان ابودلف از تیره اعراب بنی عجل - شاخه ای از بکر بن وائل - بوده اند که در نبرد ذوقار در کنار بنی شیبان بر سپاه ساسانی پیروز شده اند. ابن رسته اینان را از مسیحیان حیره دانسته که البته تناقضات زیادی دارد. اینان در روستاهای عراق عجم می زیسته اند. در تاریخ نگاری ها دربارهٔ جد ابودلف، ادریس بن معقل نظرهایی گوناگونی داده شده برخی او را عطار و مال فروش، برخی راهزن و برخی نیز عامل خالد بن عبدالله قسری معرفی کرده اند که پس از دست یازیدن یوسف بن عمر بر ولایت عراق او و برادرش ادریس به همین دلیل به زندان کوفه افتادند. دربارهٔ پدر ابودلف، عیسی اما اطلاعات زیادی در تاریخ نگاری ها نیامده است. [ ۲]
بنا به برخی از روایات ابومسلم در خدمت این خاندان می زیسته و در دوران زندانی شدن بنی عجل در زندان کوفه بوده که با داعیان عباسی آشنا شده و پس از آزادی به ایشان پیوسته. برخی دیگر نیز او را از بندگان این خاندان می دانند که به همراه فرزندان ایشان به مکتب رفته و رشد یافته و زمانی که عیسی بن معقل را به کوفه می بردند ابومسلم را به نیابت از خود بر املاک گماشت و ابومسلم پس از برداشت محصول و جمع مال به کوفه می رود آنجا با داعیان عباسی آشنا می شود. حتی گویند که ابومسلم نام و کنیه خود را از عبدالرحمن ابن مسلم که در املاک بنی عجل به معلمی مشغول بوده گرفته است. [ ۲]
دربارهٔ کودکی ابودلف اطلاعاتی در دست نیست. زمانی که ابودلف بسیار جوان بوده از سوی خلیفه هارون الرشید به امارت ناحیه جبال برگزیده می شود. در نزاع میان امین و مأمون ابودلف جانب امین را می گیرد و به سپاهیان علی بن عیسی بن ماهان می پیوند و به جنگ طاهر بن حسین می رود. طاهر اما ابودلف را به بیعت با مأمون می خواند و ابودلف که در بیعت امین بوده نمی پذیرد و تنها اعلام بی طرفی می کند. از این پس تا زمان آمدن مأمون به ری مطلبی دربارهٔ ابودلف در تاریخ نگاری ها نیامده. در این زمان مأمون او را به ری فرا می خواند. بنی عجل که از جان او بیمناک هستند به پشتیبانی او بر می آیند اما وی به نزد مأمون می رود امان می یابد و دوباره به امارت ناحیه جبال منصوب می شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخاندان ابودلف از تیره اعراب بنی عجل - شاخه ای از بکر بن وائل - بوده اند که در نبرد ذوقار در کنار بنی شیبان بر سپاه ساسانی پیروز شده اند. ابن رسته اینان را از مسیحیان حیره دانسته که البته تناقضات زیادی دارد. اینان در روستاهای عراق عجم می زیسته اند. در تاریخ نگاری ها دربارهٔ جد ابودلف، ادریس بن معقل نظرهایی گوناگونی داده شده برخی او را عطار و مال فروش، برخی راهزن و برخی نیز عامل خالد بن عبدالله قسری معرفی کرده اند که پس از دست یازیدن یوسف بن عمر بر ولایت عراق او و برادرش ادریس به همین دلیل به زندان کوفه افتادند. دربارهٔ پدر ابودلف، عیسی اما اطلاعات زیادی در تاریخ نگاری ها نیامده است. [ ۲]
بنا به برخی از روایات ابومسلم در خدمت این خاندان می زیسته و در دوران زندانی شدن بنی عجل در زندان کوفه بوده که با داعیان عباسی آشنا شده و پس از آزادی به ایشان پیوسته. برخی دیگر نیز او را از بندگان این خاندان می دانند که به همراه فرزندان ایشان به مکتب رفته و رشد یافته و زمانی که عیسی بن معقل را به کوفه می بردند ابومسلم را به نیابت از خود بر املاک گماشت و ابومسلم پس از برداشت محصول و جمع مال به کوفه می رود آنجا با داعیان عباسی آشنا می شود. حتی گویند که ابومسلم نام و کنیه خود را از عبدالرحمن ابن مسلم که در املاک بنی عجل به معلمی مشغول بوده گرفته است. [ ۲]
دربارهٔ کودکی ابودلف اطلاعاتی در دست نیست. زمانی که ابودلف بسیار جوان بوده از سوی خلیفه هارون الرشید به امارت ناحیه جبال برگزیده می شود. در نزاع میان امین و مأمون ابودلف جانب امین را می گیرد و به سپاهیان علی بن عیسی بن ماهان می پیوند و به جنگ طاهر بن حسین می رود. طاهر اما ابودلف را به بیعت با مأمون می خواند و ابودلف که در بیعت امین بوده نمی پذیرد و تنها اعلام بی طرفی می کند. از این پس تا زمان آمدن مأمون به ری مطلبی دربارهٔ ابودلف در تاریخ نگاری ها نیامده. در این زمان مأمون او را به ری فرا می خواند. بنی عجل که از جان او بیمناک هستند به پشتیبانی او بر می آیند اما وی به نزد مأمون می رود امان می یابد و دوباره به امارت ناحیه جبال منصوب می شود. [ ۲]
wiki: ابودلف عجلی