ابوحتوف بن حارث انصاری

[ویکی فقه] ابوحتوف بن حارث انصاری یکی از شهدای کربلا است.
وی را ابوحتوف سلمة بن حرث انصاری نیز گفته اند.
پیوستن به امام حسین
ابوالحتوف و برادرش - سعد بن حارث بن سلمه انصاری - هر دو از مُحَکّمَه (خوارج) بودند. آنان به همراه سپاه عمر بن سعد برای جنگ با امام حسین (علیه السلام)، از کوفه به سوی کربلا شتافته بودند؛ اما در بعد از ظهر روز عاشورا ، زمانی که صدای استغاثه امام حسین (علیه السلام) به «الا من ناصر ینصرنا» بلند شد و صدای شیون و زاری زنان و کودکان آل رسول (صلی الله علیه وآله)، به آسمان برخاست این دو برادر تاب نیاوردند و به یاری اباعبدالله الحسین (علیه السلام) برخاستند؛ پس شمشیر کشیدند و به سوی دشمنان امام (علیه السلام) حمله بردند آنان بعد از کشتن چند نفر از سپاهیان دشمن به شهادت رسیدند.
نقل منابع متاخر
منابع متأخر نام وی را ابوالحتوف و نام پدرش را حرث بن سلمه انصاری عجلانی ضبط کرده و آورده اند که وی و برادرش سعد در کوفه بودند و ایده خوارج داشتند و همراه عمر بن سعد به جنگ امام حسین (علیه السلام) آمدند. روز دهم محرم هنگامی که از یاران امام (علیه السلام) به جز «سوید بن عمرو بن ابی المطاع » و «بشیر بن عمرو حضرمی» کسی باقی نمانده بود، حضرت (علیه السلام) ندای یاری طلبی سر داد و زنان و کودکان آغاز به ناله و شیون کردند.ابوالحتوف و برادرش سعد در حالی که بعد از نماز ظهر بود و در وسط آوردگاه جنگ بودند با شنیدن ندای یاری طلبی امام (علیه السلام) و صدای گریه و ناله زنان و کودکان خاندان پیامبر گفتند ما می گوییم: «لا حُکْمَ الَّا للَّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه» و این حسین (علیه السلام) فرزند دختر پیامبر ما محمد (صلی الله علیه وآله و سلم) می باشد. در حالی که ما آرزوی شفاعت از جد او در روز قیامت داریم، چگونه با این وضعی که هیچ یار و یاوری ندارد با وی بجنگیم؟ سپس شمشیر کشیدند و در کنار امام حسین (علیه السلام) با دشمنان وی به جنگ پرداختند و پس از کشتن شماری زیاد و مجروح کردن شماری دیگر، هر دو با هم در یک مکان به شهادت رسیدند. (رِضْوانُ اللَّهِ علیهما)!