[ویکی فقه] باطِرْقانی ، ابوبکر احمد بن فضل بن محمد (۳۷۲-۴۶۰ق /۹۸۲- ۱۰۶۸م )، مقری و محدث اهل اصفهان می باشد.
باطِرْقانی ، ابوبکر احمد بن فضل بن محمد (۳۷۲-۴۶۰ق /۹۸۲- ۱۰۶۸م )، از استادان علم قرائت و محدث در قرن چهارم ـ پنجم می باشد، وی منسوب به باطرقان، محله ای کهن در کناره دروازه حسن آباد روستایی در اصفهان که اکنون در محدوده شهر قرار دارد، که نام آن را هم با کسر طا و هم با فتح طا ضبط کرده اند.به گفته یاقوت، بیشتر مردم آن نسّاج بوده اند.ابونُعَیم، باطرقان را از جمله هفده قریه ای می شمارد که پس از بنای جامع یهودیّه اصفهان به «یهودیّه» افزوده شده است. به گفته سمعانی، جماعتی از قرّاء و محدّثان از این روستا برخاسته اند و خود او نام بعضی از آن ها را ذکر کرده است.مشهورترین ایشان ابوبکر احمد باطرقانی است که ذهبی او را «امام کبیر» و «شیخ القرّاء» خوانده است.
← آموختن دانش قرائت
باطرقانی آثاری نیز در قرائت و حدیث تألیف کرده بوده که بخش کوچکی از آن ها برجای مانده است :۱. الامالی ، مشتمل بر مجموعه ای از احادیث که نسخه ای خطی از آن در کتابخانه شخصی البانی نشان داده شده است . ۲. طبقات القراء، یا المدخل الی معرفة اسانید القراءات ، که در طی قرون تداول داشته ، و موادی از آن در آثار مؤلفان گوناگون نقل شده است ، اما ابن جزری با وجود اشتیاقش بر آن دست نیافته است . ۳. القراءات الشواذ معانی ؛ ۴. المسند، که مستخرج مانندی بر صحیح بخاری بود، جز آنکه وی متن را از اصل (اثر بخاری ) نوشته ، و سپس اسانید را بدان ملحق کرده که این روش او در استخراج مورد نقد اصحاب حدیث معاصر وی قرار گرفته است . عبدالعزیز نخشبی می گوید، مُسندی تصنیف کرده که در آن احادیث صحیح بخاری را تخریج نموده است، امّا احادیث را از روی کتاب نوشته و بعد اسناد را به آن الحاق کرده است، و این شرط محدّثی نیست؛ زیرا محدّثان احادیث و اسناد را از زبان شیوخ خود نقل می کنند نه از روی کتاب.
باطِرْقانی ، ابوبکر احمد بن فضل بن محمد (۳۷۲-۴۶۰ق /۹۸۲- ۱۰۶۸م )، از استادان علم قرائت و محدث در قرن چهارم ـ پنجم می باشد، وی منسوب به باطرقان، محله ای کهن در کناره دروازه حسن آباد روستایی در اصفهان که اکنون در محدوده شهر قرار دارد، که نام آن را هم با کسر طا و هم با فتح طا ضبط کرده اند.به گفته یاقوت، بیشتر مردم آن نسّاج بوده اند.ابونُعَیم، باطرقان را از جمله هفده قریه ای می شمارد که پس از بنای جامع یهودیّه اصفهان به «یهودیّه» افزوده شده است. به گفته سمعانی، جماعتی از قرّاء و محدّثان از این روستا برخاسته اند و خود او نام بعضی از آن ها را ذکر کرده است.مشهورترین ایشان ابوبکر احمد باطرقانی است که ذهبی او را «امام کبیر» و «شیخ القرّاء» خوانده است.
← آموختن دانش قرائت
باطرقانی آثاری نیز در قرائت و حدیث تألیف کرده بوده که بخش کوچکی از آن ها برجای مانده است :۱. الامالی ، مشتمل بر مجموعه ای از احادیث که نسخه ای خطی از آن در کتابخانه شخصی البانی نشان داده شده است . ۲. طبقات القراء، یا المدخل الی معرفة اسانید القراءات ، که در طی قرون تداول داشته ، و موادی از آن در آثار مؤلفان گوناگون نقل شده است ، اما ابن جزری با وجود اشتیاقش بر آن دست نیافته است . ۳. القراءات الشواذ معانی ؛ ۴. المسند، که مستخرج مانندی بر صحیح بخاری بود، جز آنکه وی متن را از اصل (اثر بخاری ) نوشته ، و سپس اسانید را بدان ملحق کرده که این روش او در استخراج مورد نقد اصحاب حدیث معاصر وی قرار گرفته است . عبدالعزیز نخشبی می گوید، مُسندی تصنیف کرده که در آن احادیث صحیح بخاری را تخریج نموده است، امّا احادیث را از روی کتاب نوشته و بعد اسناد را به آن الحاق کرده است، و این شرط محدّثی نیست؛ زیرا محدّثان احادیث و اسناد را از زبان شیوخ خود نقل می کنند نه از روی کتاب.
wikifeqh: احمد_بن _فضل _بن _محمد_باطرقانی