ابوالفضل سلمی مروزی

[ویکی فقه] محمد بن محمد بن احمد بن عبدالله بن عبدالحمید، مشهور به «ابوالفضل سلمی مروزی» و «حاکم الشهید» می باشد.
محمد بن محمد بن احمد بن عبدالله بن عبدالحمید، مشهور به «ابوالفضل سلمی مروزی» و «حاکم الشهید» می باشد. او عالمی بزرگ و از فقهای مذهب حنفی، و در زمان خویش پیشوای مذهبی حنفیان بوده است. از دوران ابتدایی زندگی وی اطلاعات چندانی در دست نیست.
اساتید
ابوالفضل سلمی مروزی به منظور کسب علم به شهرهای بسیاری از جمله نیشابور، مرو، ری، بغداد، مکه، مصر و بخارا سفر کرد و از محضر برخی عالمان آن زمان بهره برد؛ از جمله اساتید وی که مروزی از آن ها استماع حدیث کرده است، می توان به محمد بن حمدویه، یحیی بن ساسویه ذهلی، هیثم بن خلف الدوری اشاره کرد. «او در مرو از محضر محمد بن حمدویه هورقانی، یحیی بن ساسویه و محمد بن عصام، در نیشابور از عبدالله بن شیرویه، در ری از ابراهیم بن یوسف هسنجانی، در بغداد از هیثم بن خلف دوری و احمد بن حسن صوفی، در کوفه از احمد بن سلیمان مصری و در بخارا از محمد بن سعید، حماد بن احمد، حسن بن سفیان نسوی و عبدالله بن محمود سعدی بهره برد».
شاگردان
جماعتی نیز از محضر او کسب علم کرده اند. وی در زمانی که منصب قضاوت را بر عهده داشت، نزد امیر سامانی می آمد و به او فقه می آموخت. سمعانی می نویسد: «تمام مشایخ خراسان و پیشوایان آن دیار از محضر او بهره بردند». و برخی نیز از او حدیث روایت کرده اند که از جمله آن ها می توان به ابوعبدالله حاکم، صاحب تاریخ نیشابور اشاره کرد.
عالم مرو
...

[ویکی اهل البیت] کلمات کلیدی: سامانیان، ابوالفضل سلمی مروزی، وزیر سامانیان
محمد بن محمد بن احمد بن عبدالله بن عبدالحمید، مشهور به «ابوالفضل سلمی مروزی» و «حاکم الشهید» می­باشد. او عالمی بزرگ و از فقهای مذهب حنفی، و در زمان خویش پیشوای مذهبی حنفیان بوده است.از دوران ابتدایی زندگی وی اطلاعات چندانی در دست نیست.
ابوالفضل سلمی مروزی به منظور کسب علم به شهرهای بسیاری از جمله نیشابور، مرو، ری، بغداد، مکه، مصر و بخارا سفر کرد. و از محضر برخی از عالمان آن زمان بهره برد. از جمله اساتید وی که مروزی از آنها استماع حدیث کرده است، می­توان به محمد بن حمدویه، یحیی بن ساسویه ذهلی، هیثم بن خلف الدوری اشاره کرد. «او در مرو از محضر محمد بن حمدویه هورقانی، یحیی بن ساسویه و محمد بن عصام، در نیشابور از عبدالله بن شیرویه در ری از ابراهیم بن یوسف هسنجانی، در بغداد از هیثم بن خلف دوری و احمد بن حسن صوفی، در کوفه از احمد بن سلیمان مصری و در بخارا از محمد بن سعید، حماد بن احمد، حسن بن سفیان نسوی و عبدالله بن محمود سعدی بهره برد».
جماعتی نیز از محضر او کسب علم کرده­اند. وی در زمانی که منصب قضاوت را بر عهده داشت نزد امیر سامانی می­آمد و به او فقه می­آموخت. سمعانی می­نویسد: «تمام مشایخ خراسان و پیشوایان آن دیار از محضر او بهره بردند». و برخی نیز از او حدیث روایت کرده­اند که از جمله آنها می­توان به ابوعبدالله حاکم، صاحب تاریخ نیشابور اشاره کرد. از مروزی به عنوان عالم مرو و شیخ حنفیه، فقیه، محدث و شاعر یاد کرده­اند. منابع او را به عنوان فردی باتقوا و اهل نماز شب و روزه ذکر کرده­اند. منابع می­نویسند او روزهای دوشنبه و پنج­شنبه را روزه می­گرفت و اهل شب زنده­داری در سفر و حضر بود. نرشخی می­نویسد: به روزگار او در دنیا به علم و زهد کسی مثل او نبود.
مروزی به مقام قضاوت در شهر بخارا دست یافت. او سال­های بسیاری در بخارا به این شغل مشغول بود. عدل و انصاف او عمومیت داشت و از این جهت مورد اعتراض کسی واقع نشد.
وی سرانجام منصب وزارت امیر نوح بن نصر سامانی را به عهده گرفت.
امیر سامانی زمام همه امور را به وی سپرد. هر چند مروزی از اسم و رسم وزارت امتناع داشت و چندان دلبستگی به این عنوان نداشت، بلکه بیشتر به دنبال علم و یاری رساندن به نیازمندان بود.