ابوالشیخ اصفهانی

[ویکی فقه] ابوالشِّیْخِ اِصْفَهانی، ابو محمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حیان (۲۷۴ ـ آخر محرم ۳۶۹ ق/۸۸۷ ـ ۲۷ اوت ۹۷۹ م)، محدث مورخ نامی اصفهان بود.
وی را با انتساب به جدش، حیانی نیز خوانده اند. برخی او را ابن حبان نیز خوانده اند که ظاهراً تصحیف ابن حیان بوده است. ابوالشیخ در خاندانی اهل علم و آشنا به حدیث تولد و رشد یافت. وی پس از آموزش های مقدماتی در اصفهان، برای استماع حدیث به شهرهای مختلف: بصره ، بغداد ، موصل، مکه و مدینه سفر کرد و نزد مشایخ بسیاری به فراگیری دانش پرداخت.
مشایخ وی
وی در طبقه ۱۰ و ۱۱ طبقات المحدثین، شمار بسیاری از مشایخ نام آور خود از قبیل، ابن ابی داوود سجستانی، ابوالقاسم بغوی، ابن ابی حاتم رازی، ابوبکر جعفر بن محمد فریابی ، ابویعلی موصلی، ابوبکر بزّاز، محمد بن یحیی ابن منده و ابوالحسن ابن شنبوذ را برشمرده است.
شاگردان ابوالشیخ
در میان شاگردان و روایان ابوالشیخ نیز افراد مشهوری به چشم می خوردند، از جمله: ابونعیم اصفهانی ، ابوسعد مالینی، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردویه و نیز نواده اش محمد بن عبدالرزاق بن ابی الشیخ.
وثاقت وی
...