ابن ولید قمی

[ویکی فقه] اِبْنِ وَلیدِ قُمی، ابوجعفر محمدبن حسن بن احمد (د ۳۴۳ق/۹۵۴م)، محدث و فقیه امامی بود.
تاریخ ولادت وی معلوم نیست، ولی از آن جا که از محمد بن حسن صفار (د ۲۹۰ق) بسیار روایت کرده و از سوی دیگر به قرینۀ عدم روایت مستقیم وی از احمد بن ابی عبدالله برقی (د ۲۸۰ق به بعد) می توان ولادت او را درحدود ۲۷۰ق تخمین زد.از جزئیات زندگی وی نیز چیزی نمی دانیم، اما باتوجه به عبارت نجاشی قکه او را «شیخ القمّیین...» نامیده است و با بررسی مشایخ و شاگردان وی می توان نتیجه گرفت که ابن ولید زندگی خود را عمدتاً در قم گذرانده است.سعد بن عبدالله اشعری ، احمد بن ادریس قمی ، عبدالله برقی (د ۲۸۰ق) و احمد بن محمد بن عیسی اشعری (د ۲۸۰ق به بعد) می توان ولادت او را در حدود ۲۷۰ق تخمین زد.
مشایخ
سعد بن عبدالله اشعری ، احمد بن ادریس قمی ، عبدالله بن جعفر حمیری ، محمد بن یحیی عطار ، محمد بن ابی القاسم ماجیلویه و علی بن ابراهیم قمی از جمله مشایخ او بوده اند.
کسانی که از قمی روایت کرده اند
معروف ترین کسانی که از وی روایت کرده اند، محمد بن علی ابن بابویه ، ابن ابی جید ، احمد بن شاذان ، جعفر ابن قولویه ، ابن داوود قمی و سلامه بن محمد ارزنی شایان ذکرند. هارون بن موسی تلعکبری نیز با مکاتبه از ابن ولید اجازۀ روایت گرفته است.
بررسی توثیق
...

[ویکی شیعه] محمدبن حسن بن احمد معروف به اِبْن وَلید قُمی (۲۷۰ق ـ ۳۴۳ق) محدث و فقیه امامی است که اعتقاد به عدم وقوع سهو از نبی و امام را از نخستین درجات غلو می شمرد.
تاریخ ولادت وی معلوم نیست، ولی از آنجا که از محمد بن حسن صفار (۲۹۰ق) بسیار روایت کرده و از سوی دیگر به قرینه عدم روایت مستقیم وی از احمد بن ابی عبداللـه برقی (۲۸۰ق به بعد) می توان ولادت او را درحدود ۲۷۰ق تخمین زد.
باتوجه به عبارت نجاشی که او را شیخ القمّیین نامیده است و با بررسی مشایخ و شاگردان وی می توان نتیجه گرفت ابن ولید زندگی خود را عمدتاً در قم گذرانده است.