ابن وردان

لغت نامه دهخدا

ابن وردان. [ اِ ن ُ وَ ] ( ع اِ مرکب ) سنگم. ( مهذب الاسماء ). سوسکه. ( خلاص نطنزی ). سوسک سرخ که بیشتر در حمامها و در بالوعه ها باشد. تذو. ( مهذب الاسماء ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْنِ وَرْدان، ابوالحارث عیسی حَذّاءِ مدنی (د ح۱۶۰ق/ ۷۷۷م)، یکی از دو راوی اصلی قرائت ابوجعفر یزید بن قعقاع از قرّاءِ دهگانه است.
زندگی وی در پرده ای از ابهام قرار دارد و جز اطلاعاتی چون تاریخ تقریبی وفات که ذهبی و ابن جزری تخمین زده اند و نام چند تن از استادان و شاگردان او که از اسانید قرائات استخراج شده، چیزی دربارۀ او دانسته نیست.
مشایخ قرائت
وی قرائت را نزد ابوجعفر یزیدبن قعقاع (د ۱۳۰ق/ ۷۴۸م) و شیبه بن نصاح (د ۱۳۰ق) دیگر قاری متقدم مدینه فرا گرفت. گویا بعد ها با این که سن وی اقتضا نمی کرد، قرآن را بر نافع (د ۱۶۹ق/ ۷۸۵م) نیز عرض کرده است.
راویان قرائت
در میان روایت کنندگان از وی نیز قالون مدنی، اسماعیل بن جعفر مدنی و محمدبن عمر واقدی را می شناسیم.
آثار
...

پیشنهاد کاربران

بپرس