ابن مریم

لغت نامه دهخدا

ابن مریم. [ اِ ن ُ م َ ی َ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ شریف محمدبن محمدبن احمد ملیتی تلمسانی. در اوائل قرن یازدهم هجری در تلمسان میزیست. او راست : البستان فی ذکر الاولیاء و العلماء بتلمسان در شرح حال 178 تن از بزرگان آن دیار و در سال 1011 هَ.ق. از تصنیف آن فراغت یافته است و آن مرتب بحروف است و در سال 1019 در تلمسان به طبع رسیده و نیز به زبان فرانسه ترجمه و به سال 1910 م. طبع شده است.

فرهنگ فارسی

در اوئل قرن یازدهم در تلسمان میزیست

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ مَرْیم ، ابوعبدالله محمد بن محمد بن احمد، شریف ملیتی مدیونی تلمسانی (پس از ۱۰۱۴ق /۱۶۰۵م )، فقیه مالکی ، مورخ و ادیب می باشد .
از تاریخ تولد و مرگش اطلاع درستی در دست نیست . از کتاب البُستان او برمی آید که او تا سال ۱۰۱۴ق در قید حیات بوده است (البُستان ، ص ۱۳۱۴؛ . وی در تلمسان به دنیا آمد، آنجا زیست و همان جا درگذشت .
اساتید
ابن مریم از شیخ سعید المقری و عده ای دیگر دانش گرفت.
آثار
اثر برجسته وی کتاب البستان فی ذکر الاولیاء و العلماء بتلمسان است که گزیده ای از کتاب نیل الابتهاج بابا تنبکتی و بغیة الروّاد یحیی بن خلدون و دیگران است .
← کتاب البستان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس