ابن قاضی شهبه شهاب الدین ابوالعباس احمد بن محمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوالعباس احمد بن محمد بن عمر، فقیه و دانشمند، یکی از شخصیت های خاندان اِبْن ِ قاضی ِ شُهْبه ، می باشد. ابن قاضی شهبه عنوان خاندانی شافعی مذهب که در سده های ۷-۹ق /۱۳- ۱۵م در دمشق می زیسته اند.
ابوالعباس احمد بن محمد بن عمر، ملقب به شهاب الدین (۷۳۷- ۷۹۰ق /۱۳۳۷- ۱۳۸۸م )، دانشمند و فقیه بود. از استادان و شیوخ وی اطلاع چندانی در دست نیست ، جز اینکه نوشته اند وی نخست نزد پدر و سپس نزد علمای زمان خویش دانش آموخت و از پدر اجازه فتوا گرفت و از آن پس خود به عنوان معیدِ درس به کار پرداخت و سپس در جامع اموی تدریس کرد و پس از درگذشت برادرش ، در مدارس عذراویه ، امینیه ، مجاهدیه و ظاهریه به عنوان معید درس مشغول شد و در مدرسه الطبریه واقع در باب البرید به تدریس پرداخت و ریاست جامع اموی را نیز به عهده گرفت ؛ طلاب و فقها را گرامی می داشت و در منزل خویش از آنان پذیرایی می کرد. او چون درگذشت ، در کنار نیاکان خود در باب الصغیر مدفون گردید.
ابوبکر ابن قاضی شهبه ، تاریخ ، ج ۳، ص۲۵۲، به کوشش عدنان درویش ، دمشق ، ۱۹۷۷م .
۱. ↑ ابوبکر ابن قاضی شهبه ، تاریخ ، ج ۳، ص۲۵۲، به کوشش عدنان درویش ، دمشق ، ۱۹۷۷م . ۲. ↑ ابوبکر ابن قاضی شهبه ، طبقات الشافعیه، ج۳، ص۱۴۸.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن قاضی شهبه»، ج۴، ص۱۶۲۷.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس