ابن رجب

لغت نامه دهخدا

ابن رجب. [ اِ ن ُ رَ ج َ ] ( اِخ ) زین الدین ابوالفرج عبدالرحمن بن احمدبن رجب بغدادی. وفات 795 هَ.ق. صاحب کتاب جامع العلوم و الحکم که شرح کتاب اربعین نووی است و کتاب لطائف المعارف فیما للموسم من الوظائف و غیر آن.

ابن رجب. [ اِ ن ُ رَ ج َ ] ( اِخ ) ناصرالدین بن محمد وزیر برقوق ، سلطان مصر ( 797 تا 798 هَ.ق. )، و در همین سال درگذشته است.

فرهنگ فارسی

سلطان مصر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ رَجَب ، ابوالفرج عبدالرحمان بن احمد بن عبدالرحمان سلامی ، ملقب به زین الدین وجمال الدین (۷۳۶- ۷۹۵ق /۱۳۳۶-۱۳۹۳م )، فقیه ، محدث ، مقری و واعظ حنبلی است.
ابن رجب به ابن نقیب نیز ملقب بوده است . رجب نام دوم جد او عبدالرحمان است . تاریخ ولادت او را ابن حجر در الدرر در ۷۰۶ق و در بغداد ضبط کرده ، ولی در انباء الغمر با حروف ۷۳۶ آورده است . با توجه به اینکه ابن رجب به یاد داشته که در ۳ تا ۵ سالگی در محضر جدش قرائت حدیث می شد.
← سفر به دمشق
(۱) احمد ابن حجر، انباء الغمر، به کوشش محمد عبدالمجید، حیدرآباد دکن ، ۱۳۸۹ق /۱۹۶۹م .(۲) احمد ابن حجر، الدرر الکامنة، به کوشش عبدالوهاب البخاری ، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۴ق /۱۹۷۴م .(۳) عبدالرحمان ابن رجب ، الذیل علی طبقات الحنابلة، به کوشش هانری لائوست و سامی الدهان ، دمشق ، ۱۳۷۰ق / ۱۹۵۱م .(۴) عبدالفتاح ابوغدة ، «حول ذیل طبقات الحنابلة»، مجلة المجمع العلمی العربی ، دمشق ، س ۲۹.(۵) شم ۱، ۱۳۷۳ق /۱۹۵۴م .(۶) عبدالحی ابن عماد، شذرات الذهب ، قاهره ، ۱۳۵۱ق .(۷) تیموریه ، فهرست .(۸) عبدالله جبوری ، فهرس مخطوطات حسن الانکرلی ، نجف ، ۱۳۸۷ق /۱۹۶۷م .(۹) حاجی خلیفه ، کشف .(۱۰) سید، خطی .(۱۱) محمد اسعد طلس ، الکشاف عن مخطوطات خزائن کتب الاوقاف ، بغداد، ۱۳۷۲ق /۱۹۵۳م .(۱۲) ظاهریه ، خطی (تاریخ ).(۱۳) عبدالحی کتانی ، فهرس الفهارس ، فاس ، ۱۳۷۴ق .(۱۴) لائوست ، هانری و سامی الدهان ، مقدمه بر الذیل (نک: ابن رجب در همین مآخذ).(۱۵) مرعشی ، خطی .(۱۶) عبدالقاهر نعیمی ، الدارس فی تاریخ المدارس ، به کوشش جعفر الحسینی ، دمشق ، ۱۳۶۷ق /۱۹۴۸م .

پیشنهاد کاربران

بپرس