ابن نقیب
لغت نامه دهخدا
ابن نقیب. [ اِ ن ُ ن َ ] ( اِخ ) جمال الدین ابوعبداﷲ محمدبن سلیمان. اصلاً ایرانی از مردم بلخ. وی در بیت المقدس پرورش یافت و سپس چندی به مصردر مدرسه عاشوریه تدریس داشت. و او را تفسیری است کبیر مشتمل بر لغات و قراآت و اسباب نزول و جز آن. مولد او به سال 611 هَ. ق. و وفات در 698 بوده است.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید