ابن حریوه محمد بن صالح سماوی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ حُرَیوه محمد بن صالح بن هادی سماوی (د ۱۲۴۱ق / ۱۸۲۶م )، عالم زیدی یمنی ، حریوه لقب پدر وی بود.
او در صنعاء پرورش یافت و بر علوم مختلف از ادبیات ، علوم عقلی و اصول فقه اطلاع یافت . وی در فلسفه نظرات خاصی داشت . از جمله اینکه منشأ مشاجرات در مسائل عقلی را لفظی می دانست و بر آن بود که مسائل منطق بدیهی است . وی از تفکر مشّائی به حکمت اشراق گرایش یافت و به وحدت وجود قائل بود. او به جهت همین نظرات خاص فلسفی و نیز به سبب خرده گیری بر برخی از صحابه مورد سرزنش معاصران قرار گرفت .
وفات
ابن حریوه در منازعه ای که بین یک فرنگی خاطی و یک فقیه یمنی در بندر مُخا رخ داد و منجر به دستگیری فقیه یمنی گردید، سلطان عبدالله بن احمد المهدی را به سهل انگاری در دین نکوهید، به همین جهت وی مجازات و زندانی شد و سپس به جزیره کمران تبعید گردید. پس از چندی به بندر حدیده منتقل شد و در آنجا به فتوای برخی از علما به قتل رسید و جسد او را بر دار کردند.
زباره محمد، نیل الوطر، ج۲، ص۲۷۴- ۲۷۹، قاهره ، ۱۳۵۰ق .
ابن حریوه آثار متعددی دارد که نسخه هایی از آنها در دست است . از جمله آنهاست :۱. توزیع العقال فی علم الرجال ؛
رقیحی احمد عبدالرزاق و دیگران ، فهرست مخطوطات مکتبة الجامع الکبیر صنعاء، ج۱، ص۲۴۱، صنعا، ۱۹۸۴م .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس