[ویکی شیعه] محمّد بن زین الدّین علی بن ابراهیم بن حسن ابن ابراهیم بن ابی جمهور اَحْسائی یا لحَصْاوی (زنده در۹۰۴ق /۱۴۹۹م)،محدّث، فقیه و متکلم صوفی مشرب شیعی امامی. کتاب عوالی اللئالی العزیزیة فی الاحادیث الدینیة از آثار مهم اوست.
ابن ابی جمهور در نیمه اول قرن نهم هجری قمری در روستای تَیمیه یا تهیمیه در احساء، در خانواده ای از اهل علم و تقوا به دنیا آمد(تاریخ دقیق تولدش معلوم نیست). پدرش شیخ زین الدین علی و جدّش شیخ ابراهیم از علما بودند.
وی در احساء نزد علمای آن شهر و از جمله پدرش تحصیل کرد و بعد به عراق رفت و در نجف شاگرد شیخ شرف الدین حسن بن عبدالکریم فتّال گردید و از او اجازه روایت گرفت. در ۸۷۷ق /۱۴۷۲م از طریق شام عازم زیارت کعبه شد. وی در این سفر حدود یک ماه در «کَرَک نوح » (از نواحی جبل عامل و از مراکز معروف شیعه نشین) توقف کرد و از درس شیخ علی بن هلال جزایری، از شاگردان ابوالعباس احمد بن فهد حلّی، استفاده کرد و از او اجازه روایت گرفت.
ابن ابی جمهور در نیمه اول قرن نهم هجری قمری در روستای تَیمیه یا تهیمیه در احساء، در خانواده ای از اهل علم و تقوا به دنیا آمد(تاریخ دقیق تولدش معلوم نیست). پدرش شیخ زین الدین علی و جدّش شیخ ابراهیم از علما بودند.
وی در احساء نزد علمای آن شهر و از جمله پدرش تحصیل کرد و بعد به عراق رفت و در نجف شاگرد شیخ شرف الدین حسن بن عبدالکریم فتّال گردید و از او اجازه روایت گرفت. در ۸۷۷ق /۱۴۷۲م از طریق شام عازم زیارت کعبه شد. وی در این سفر حدود یک ماه در «کَرَک نوح » (از نواحی جبل عامل و از مراکز معروف شیعه نشین) توقف کرد و از درس شیخ علی بن هلال جزایری، از شاگردان ابوالعباس احمد بن فهد حلّی، استفاده کرد و از او اجازه روایت گرفت.
wikishia: ابن_ابی جمهور_احسایی