ابن ابی الشوارب

[ویکی فقه] اِبن اَبی الشَّوارِب، نام افراد خاندانی اموی تبار می باشد که در سده های ۳ و ۴ق /۹ و ۱۰ م، فقیهان، محدثان و قاضیانی از آن برخاستند.
اعضای این خاندان به ابوالشّوارب «محمد بن عبدالله بن ابی عثمان بن عبدالله بن خالد بن اُسید بن ابی العیص بن امیة بن عبدشمس بن عبدمناف» منسوبند.
سمعانی عبدالکریم، الانساب، ج۸، ص۱۶۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۷ق.
افراد این خاندان ظاهراً نخستین بار در روزگار خلافت متوکل که با شیعیان و معتزلیان ، در برخی مسائل خاصه در باب خلق قرآن سخت مخالفت می ورزید،
ابن اثیر، الکامل، ج۷، ص۵۵.
تنها از ۹ تن از آنان آگاهی هایی در دست است، بدین قرار:
← محمد بن عبدالملک
...