اشکارساز ذرات اچ۱

آشکارساز ذرات اچ۱. اچ ۱، آشکارساز ذره ای بود که در HERA ( Hadron Elektron Ring Anlage ) در DESY، هامبورگ کار اندازی شد. اولین مطالعات در خصوص اچ۱ در سال ۱۹۸۱ مطرح شد و شناساگر اچ۱ همراه شناساگر HERA در سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ شروع به کار کردند. این شناساگر از تعدادی جزء شناساگر دیگر به بزرگی ۱۰*۱۵*۱۲ متر تشکیل شده بود و وزنی معادل ۲۸۰۰ تن داشت. این دستگاه توسط شناساگرهای بیشتری در هر دو جهت شتاب دهندهHERA و توسط تریلر الکترونیکی ای که اندازه ای معادل سه طبقه ارتفاع داشت، همراهی می شد.
هدف های اصلی فیزیکی اچ۱ جستجو در ساختار درونی پروتون توسط پراکندگی ناکشسان ژرف، اندازه گیری بیشتر سطح مقطع برای تحقیق در خصوص اثرهای مقابل بنیادی بین ذرات در خصوص ارزیابی مدل استاندارد ذرات فیزیکی، و هم چنین جستجو برای ذراتی که فراتر از مدل استاندارد بودند.
نام اچ۱ هم برای خود شناساگر مورد استفاده قرار می گیرد و هم برای مجموعهٔ فیزیکدانان و تکنسین هایی که در این آزمایش ها نقش داشتند.
ساختار یک شتاب دهنده لپتون - پروتون در ۹ مه سال ۱۹۸۰ توسط ECFA پیشنهاد شد. اولین پیشنهاد برای شناساگر اچ۱ در سال ۱۹۸۱ مطرح شد و نامه ای که به قصد آزمایش های اچ۱ بود در ۲۸ژوِئن سال ۱۹۸۵ منتشر شد.
اما پیشنهاد فنی شناساگر اچ۱ در ۲۵ مارس ۱۹۸۶ به سرانجام رسید.
شناساگر اچ۱ با اولین برخوردهای HERA در سال ۱۹۹۲قابل استفاده قرار گرفت. اچ۱ در مدت زمان درخشش ارتقا ی HERA برای دوره اجرای HERA - II از سال ۲۰۰۰تا ۲۰۰۳ ارتقا یافت. شناساگر اچ۱ تا زمان خاموشی HERA در ژوئن ۲۰۰۷ داده هایی را منتشر می کرد و پس از آن برچیده شد.
در حال حاضر تعداد زیادی از اجزای زیر آشکارسازها در HERA hall West در DESY به نمایش گذاشته می شوند. HERA North Hall جایی که آشکارساز اچ۱ در آنجا مستقر بود در حال حاضر برای دیگر آزمایش های مرتبط با فیزیک ذرات و آزمایش های گرانشی که توسط DESY صورت می گیرد، مورد استفاده قرار می گیرد.
اطلاعات جمع آوری شده توسط شناساگر اچ۱ در حال حاضر برای آزمایش های آتی ( DPHEP ) محفوظ اند.
«آزمایش خواهر» که توسط اچ۱ در شتاب دهنده HERA انجام شد، آزمایش زئوس است، که شناساگری است با چند هدف که مشابه اهداف فیزیکی اچ۱ است.
آزمایش اچ۱ توسط جمعی ۴۰۰ نفره از فیزیکدانان و تکنسین هایی از ۴۳ بنیاد در ۱۸ کشور، طراحی و اجرا شده بود. ( فهرستی بنیادهای اخیر شرکت کننده )