هوا

( ~.) [ ع . هوی ] (اِ.) میل نفس ، آرزو.
(هَ) [ ع . هواء ] (اِ.) ۱ - گازی است بی رنگ و بو و بی طعم و نامریی که تمام کرة زمین را فرا گرفته است . ۲ - جو، فضا. ، ~ی گرگ و میش آغاز روشن شدن هوا در صبح .
( ~.) (اِ.) (عا.) اوضاع ، احوال ، شرایط . ، ~ پس بودن کنایه از: نامناسب و معمولاً خطرناک بودن اوضاع .

( ~. گِ رِ تَ) (مص ل .) ۱ - بالا رفتن ، اوج گرفتن . ۲ - پیشرفت کردن ، ترقی کردن .

(بُ هَ) [ فا - ع . ] (اِمر.) مجموع آثار جوّی اعم از سرماو گرما در یک شهر یا ناحیه .

(دَ. هَ)(ص مر.)۱ - بی اصل ، بی اساس . ۲ - معلق ، بلاتکلیف .

(گُ گَ. بِ. هَ) (اِمر.) (عا.) نوعی از بازی های کودکان .

(یِ یا یَ. هَ) ۱ - (ص مر.) جایی که هوای آن تغییر نکند. ۲ - (ق مر.) (عا.) مقدار اندک ، اندازة کوچک تر: فلانی یک هوا از شما بلندتر است .

۱. (شیمی) گازی بی رنگ و بی بو و بی طعم، مرکب از یک پنجم اکسیژن و چهارپنجم ازت به علاوۀ بخار آب، گازکربنیک، و مقدار کمی از بعضی گازهای دیگر که جو کرۀ زمین را فرا گرفته اما دیده نمی شود و فقط هنگام وزش باد وجود آن احساس می شود.
۲. وضع جوّی.
۳. [مجاز] آسمان.
۴. [عامیانه، مجاز] اندازه، مقدار: لباسش یک هوا گشاد بود.
۵. [عامیانه، مجاز] بالا.
۱. میل نفس، هوس.
۲. [مجاز] قصد، نیت.
۳. [مجاز] آرزو.
۴. [قدیمی، مجاز] محبت.

۱. بازیگوش.
۲. آن که در پی هواوهوس خود باشد.

اَهْل ِ هَوا، در باور عامه به کسانی می گویند که به تسخیر بادهای جادویی و مرموز بیماری زا درآمده ، و از گزند آن ها رسته و آزاد شده اند.
سواحل نشینان جنوب ایران برآنند که اهل هوا در تمام طول عمر، مرکب (فرس ) بادهای رام شده در درون خود، و میانجی و وسیله ارتباطی با آن ها هستند.مادام که اهل هوا از این بادها فرمان می برند و خواسته ها و نیازهایشان را برآورده می کنند، از گزند و آزار آن ها در امانند.
پیشینه
مردم ساحل نشین جنوب ایران ، ارواح و جن ها را به صورت باد می پندارند و معتقدند که هر بادی جنی دارد که با آن به درون جسم آدمیزادگان می رود و آن ها را تسخیر و «هوایی » می کند. اینان جن بادهای خطرناک و موذی و آسیب رسان را «مَضِرّاتی » می نامند. به عقیده اهل هوا شخص مُسخَّر باد یا «بادْزده » (جن زده ) اختیارش را از دست می دهد و به بیماری «دیوْباد»، یعنی جنون و دیوانگی دچار می شود و به صورت مرکب و فرس باد در می آید (به صورت اسب و استر درآمدن مردان و زنان مسخَّر روح در میان اقوام مسلمان هوسا در افریقای غربی و قبایل سدامو در جنوب حبشه ).اهل هوا، این بیماران را «هوایی »، و بادهای سوار بر مرکب یا بیمار را در زبان سواحلی «په په ۲» و در عربی «هُبوب » می نامند. روح پنداری ۳، یا اعتقاد به روح ْ باد، یا جن باد و تسخیر روح یا جن ۴ (جن زدگی ۵)، از زمان های بسیار دور و دوره جان انگاری ۶ در جامعه های ابتدایی وجود داشته ، و هنوز هم در میان بسیاری از اقوام سرزمین های آسیایی ، افریقایی ، اروپایی و مردم سرخ پوست امریکا باز مانده است .
اصطلاحات مختلف در فرهنگ اقوام مسلمان
...

هوا یا وای یا نوده به مجموعه گازهای محیط پیرامون ما گفته میشود.پراکندگی رایلی عامل آبی بودن رنگ آسمان از سطح زمین است. (عکس توسط ایستگاه فضایی بین المللی)   رنگ ها تقریباً لایه های جو زمین را نشان می دهند. (عکس به هنگام غروب آفتاب در اقیانوس هند گرفته شده توسط ایستگاه فضایی بین المللی)   بخش نارنجی رنگ نگاره، تروپوسفر است. تروپوسفر در تروپوپاز (مرز میان نارنجی و آبی) به پایان می رسد.   نمایی از شهر قاهره در حالی که مه دود در جو آن وجود دارد.
هوایی که ما تنفس میکنیم مخلوطی از گازهایی از جمله نیتروژن (۷۸٪)، اکسیژن (۲۱٪)، آرگون (۰٫۹٪) و کربن دی اکسید (۰٫۰۳٪) است. به حرکت هوا نسیم یا باد گفته میشود. وجود هوا برای زیست جانداران هوازی (از حیوانات تا گیاهان و میکروبها) ضروری است.
پراکندگی رایلی عامل آبی بودن رنگ آسمان از سطح زمین است. (عکس توسط ایستگاه فضایی بین المللی)
رنگ ها تقریباً لایه های جو زمین را نشان می دهند. (عکس به هنگام غروب آفتاب در اقیانوس هند گرفته شده توسط ایستگاه فضایی بین المللی)

هواافزایی آب (انگلیسی: Water aeration) یعنی افزودن اکسیژن به آب آشامیدنی. هرچند در برخی چشمه ها این کار به صورت طبیعی روی می دهد اولین بار افزودن اکسیژن به آب، به شکل تجربی برای بیماران در آستانه جراحی قلب بکار گرفته شد و به تدریج برخی تولیدکنندگان آب معدنی نیز (با عنوان آب غنی شده با اکسیژن) این کار را انجام دادند.

هوا بین (به لاتین: Hòa Bình) یک شهر در ویتنام است که در استان هوا بین واقع شده است.
فهرست شهرهای ویتنام
این شهر در سال ۲۰۰۹ میلادی ۹۳٫۴۰۹ نفر جمعیت داشته است.

مخلوطی بی رنگ و بو از گازهای تشکیل دهندۀ جَوّ کرۀ زمین، حاوی گاز اکسیژن، حیاتی ترین عنصر شناخته شده برای موجودات زندۀ هوازی. اگر از بخار آب و ذرات معلق در هوا صرف نظر کنیم، ترکیب هوا عمدتاً نیتروژن (ازت) و اکسیژن و به مقدار جزئی نُه گاز دیگر (آرگون، انیدرید کربنیک، نئون، هلیوم، متان، کریپتون، هیدروژن، زنون و اوزون) است. مقدار ازت۷۸.۰۸ درصد حجم و۷۵.۵۴ درصد وزن، و میزان اکسیژن ۲۰.۹۵درصد حجم و۲۳.۱۴ درصد وزن هوا را تشکیل می دهد. از لحاظ مقدار، حجم و وزن، آرگون سومین (۹۳ درصد حجم،۱.۳۷ وزن) و زنون کمترین حجم (۰.۰۰۰۰۰۸) را دارند. در محاسبات مهندسی معمولاً هوا را فقط ترکیبی از ازت و اکسیژن (به ترتیب با۷۶.۸ درصد وزن،۷۹.۱ درصد حجم و۲۳.۲ درصد وزن،۲۰.۹ درصد حجم) محسوب می کنند. قدما هوا را یکی از چهار عنصر (عناصر اربعه) می دانستند که همۀ موجودات اعم از زنده و بیجان از ترکیب آن ها به وجود می آیند. سه عنصر اصلی دیگر را خاک، آب و آتش می دانستند.

وزید

آویاتور

هود

ازت

طیر

ازت

معلق

ابفشان

یکبام

بازدم

هوا ، باد ، جریان هوا ، فضا ، نسیم ، استنشاق ، هر چیز شبیه هوا ، نفس ، شهیق ، سیما ، اوازه ، اواز ، اهنگ ، نما

هوا ، اب و هوا ، تغییر فصل

هوا ، طاق ، فلک ، آسمان ، گنبد نیلگون ، دارای بنیه محکم و قوی

طقس , هواء

محمول جوا

حماسة

هو

متهوي

طقس

انتفاخ

غير محدد

عاصفة

هواء

سياسة الكيل بمكيالين ، السياسة المزدوجة

خط جوي

رطوبة

سديم

بارومتري

جو

جو