نشانه شناسی (در انگلیسی: semiology، همچنین semiotics یا semeiotics، از واژهٔ یونانی σημείον (سِمِئیون) به معنی نشانه) مطالعه
نشانه ها و
نمادها است.
فیزیک: «دانش اشیاء، آنگونه که هستند، با ساختار و ویژگی ها و کارکرد آنها…»
ورزیدن: «توانایی بکارگیری درست نیروها و کارآمدی های خود…»
نشانه شناخت: «انگارهٔ نشانه ها؛ که بیشتر
واژه ها هستند، و نام درخور آن منطق است: روندی که در آن طبیعت نشانه ها یی که مغز آدمی در جریان فهم چیزها یا رسانیدن آگاهی به دیگران به کار می برد، سنجیده می شود.»
نشانه شناسی علمی است که به بررسی انواع
نشانه ها، عوامل حاضر در فرایند تولید و مبادله و تعبیر آنها، و نیز قواعد حاکم بر نشانه ها می پردازد.
دانش نشانه شناسی بررسی معناسازی، فرایند شکل گیری نشانه ها و فهم ارتباطات معنادار است. نشانه شناسی شامل مطالعه ساخت و شکل گیری نشانه ها، اشارات، دلالت ها، نام گذاری ها، قیاس ها، تمثیل ها، استعاره ها و رمزگان های ارتباطی است. نشانه ها برپایه روش یا رمزگان مورد بهره برای انتقالشان دسته بندی می شوند که می تواند آواهای خاص، علامت های الفبایی، نمادهای تصویری، حرکات بدن یا حتی پوشیدن یک لباس ویژه باشد. هرکدام از این ها برای رساندن پیام ابتدا باید توسط گروه یا جامعه ای از انسان ها به عنوان حامل معنایی خاص پذیرفته شده باشند.
نشانه شناسان نشانه ها را در انزوا مطالعه نمی کنند، بلکه توجه خود را به مطالعه شکل گیری و مبادله معنا در متون و گفتمان های مختلف و در سطوح همزمانی و در زمانی معطوف کرده اند.
حوزه مطالعات نشانه ها می تواند به دسته های ذیل اشاره داشته باشد:
نشانه شناسی نشانه شناسی (در انگلیسی semiology، همچنین Semiotics یا Semeiotics از واژهٔ یونانی σημείον (سِمِئیون) به معنی نشانه) مطالعه نشانه ها و نمادها است.
نشان شناسی نشان شناسی یا هرالدری (به انگلیسی: Heraldry) یا
دانش نشان ها حرفه، مطالعه و هنر طراحی و نویسار نشان های خانوادگی است.
نمادشناسی مطالعه نمادها و نشانه ها.