فردینان دو سوسور ( به انگلیسی: Ferdinand de Saussure ) ( زادهٔ ۲۶ نوامبر ۱۸۵۷ در ژنو – درگذشتهٔ ۲۲ فوریهٔ ۱۹۱۳ ) زبان شناس و نشانه شناس سوئیسی بود. او که پژوهش های خود را به دو زبان فرانسه و آلمانی انجام می داد با نگرش به ساختار زبان به عنوان اصل بنیادین در زبان شناسی، آن را شاخه ای از دانش عمومیِ نشانه شناسی دانست. سوسور از بنیانگذاران زبان شناسی قرن بیست و یکم[ ۱] و یکی از بنیانگذاران ( به همراه چارلز سندرز پرس ) نشانه شناسی به شمار می رود. [ ۲] زبان من جهان من است.
سوسور در سال ۱۸۵۷ در ژنو به دنیا آمد. پدرش، آنری لویی فدریک دو سوسور، کانی شناس، حشره شناس و زیست شناس بود. سوسور در سن چهارده سالگی نبوغ و و استعاد بی بدیلی از خود نشان داد. در پائیز ۱۸۷۰، او شروع به فعالیت در انستیتوی مارتین کرد ( که در گذشته تا سال ۱۹۶۹ مؤسسهٔ لوکوتر نام داشت ) . او در ژنو به همراه خانوادهٔ یکی از همکلاسی های خود، الی دیوید زندگی می کرد. سوسور که به عنوان بهترین دانش آموز تحصیلات خود را به پایان رساند، انتظار داشت تحصیلات خود را در مدرسهٔ عالی ژنو ادامه بدهد؛ اما از نظر پدرش او با چهارده سال و نیم سن، برای رفتن به آنجا به بلوغ کافی نرسیده بود و بنابراین تصمیم گرفت به جای مدرسهٔ عای ژنو، او را به کالج ژنو بفرستد. سوسور البته از این تصمیم راضی نبود و بعدها در نکوهش این تصمیم گفته بود که یک سال از عمر خود را در آنجا هدر داد.
بعد از این که یک سال لاتین و یونانی باستان و سنسکریت را خواند و چند واحد در دانشگاه ژنو گذراند، در سال ۱۸۷۶ تحصیلات خود را در دانشگاه لایپزیگ شروع کرد.
برادران او اسپرانتیست مشهور رنه دو سوسور و دانشمند حوزهٔ ستاره شناسی باستانی چینی لئوپولد دو سوسور بودند. پدر او دانشمند مشهور هنری لوئیس فردریک دو سوسور و پسر فریدنان دو سوسور، ریموند دو سوسور روانکاو بود.
اثر اصلیِ او به نام دوره زبان شناسی عمومی در سال ۱۹۱۶ و پس از مرگ به وسیلهٔ شارل بالی و آلبر سِشه برپایهٔ یادداشت های سرِ کلاس درس به چاپ رسید. این کتاب خیلی زود به منبع مهمی برای زبان شناسان ساختارگرای سدهٔ بیستم تبدیل شد.
سوسور برخلاف زبان شناسان پیش از خود که بیشتر از دید تاریخی یا به عبارتی درزمانی ( diachronic ) به بررسی زبان شناسی می پرداختند تمرکز خود را بر جنبهٔ هم زمانی ( syncronic ) آن می گذاشت، به بیان دیگر ساختار زبان را در بازه ای از زمان می سنجید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسوسور در سال ۱۸۵۷ در ژنو به دنیا آمد. پدرش، آنری لویی فدریک دو سوسور، کانی شناس، حشره شناس و زیست شناس بود. سوسور در سن چهارده سالگی نبوغ و و استعاد بی بدیلی از خود نشان داد. در پائیز ۱۸۷۰، او شروع به فعالیت در انستیتوی مارتین کرد ( که در گذشته تا سال ۱۹۶۹ مؤسسهٔ لوکوتر نام داشت ) . او در ژنو به همراه خانوادهٔ یکی از همکلاسی های خود، الی دیوید زندگی می کرد. سوسور که به عنوان بهترین دانش آموز تحصیلات خود را به پایان رساند، انتظار داشت تحصیلات خود را در مدرسهٔ عالی ژنو ادامه بدهد؛ اما از نظر پدرش او با چهارده سال و نیم سن، برای رفتن به آنجا به بلوغ کافی نرسیده بود و بنابراین تصمیم گرفت به جای مدرسهٔ عای ژنو، او را به کالج ژنو بفرستد. سوسور البته از این تصمیم راضی نبود و بعدها در نکوهش این تصمیم گفته بود که یک سال از عمر خود را در آنجا هدر داد.
بعد از این که یک سال لاتین و یونانی باستان و سنسکریت را خواند و چند واحد در دانشگاه ژنو گذراند، در سال ۱۸۷۶ تحصیلات خود را در دانشگاه لایپزیگ شروع کرد.
برادران او اسپرانتیست مشهور رنه دو سوسور و دانشمند حوزهٔ ستاره شناسی باستانی چینی لئوپولد دو سوسور بودند. پدر او دانشمند مشهور هنری لوئیس فردریک دو سوسور و پسر فریدنان دو سوسور، ریموند دو سوسور روانکاو بود.
اثر اصلیِ او به نام دوره زبان شناسی عمومی در سال ۱۹۱۶ و پس از مرگ به وسیلهٔ شارل بالی و آلبر سِشه برپایهٔ یادداشت های سرِ کلاس درس به چاپ رسید. این کتاب خیلی زود به منبع مهمی برای زبان شناسان ساختارگرای سدهٔ بیستم تبدیل شد.
سوسور برخلاف زبان شناسان پیش از خود که بیشتر از دید تاریخی یا به عبارتی درزمانی ( diachronic ) به بررسی زبان شناسی می پرداختند تمرکز خود را بر جنبهٔ هم زمانی ( syncronic ) آن می گذاشت، به بیان دیگر ساختار زبان را در بازه ای از زمان می سنجید.
wiki: فردینان دو سوسور