قیچی

ماخوذازترکی، مقراض، آلتی که با آن کاغذوپارچه یاچیزدیگربریده شود
( اسم ) آلتی که به وسیله آن پارچه کاغذ و اشیائ دیگر را برند مقراض : حکیم سوزنی آن تیز قیچی فطرت که بوده ابره هزلش همیشه آسترم ... توضیح بعضی اصل این کلمه را قی چین ( آلتی که قی شمع را می چینند ) پنداشته اند ولی این کلمه ترکی - مغولی است ( قیچا ) یا دم قیچی . خرده پارچه هایی که خیاط پس از برش لباس از پارچه جدا می کند و آنها قابل استفاده نیستند .
[shears] [مهندسی مواد و متالورژی] نوعی وسیلۀ برش بزرگ که گاه شبیه به قیچی معمولی است و برای بریدن ورق های بزرگ فلزی یا ریخته پیرایی قطعات ریختگی به کار می رود

نوعی قیچی برای گرفتن سرهای شاخه های درخت .

دهی از دهستان پایین ولایت بخش فریمان شهرستان مشهد .

( مصدر ) با قیچی بریدن برش دادن .

[pruning shear] [کشاورزی- علوم باغبانی] ابزاری قیچی مانند با تیغه ای کوتاه برای برش های مختلف در باغبانی

( مصدر ) قیچی زدن .

( اسم ) کج و معوج .

(قِ) [ تر. ] (اِ.) ابزاری که به وسیلة آن پارچه ، کاغذ و اشیاء دیگر را می برند و دارای دو شاخة برنده است که از وسط به یکدیگر وصل شده اند، مقراض .

(چَ. اَ دَ. قِ) (اِمر.) (عا.) کج و معوج .

(دَ. قِ) (اِمر.) قطعه های کوچک اضافی که در جریان برش پارچه ، کاغذ و مقوا و غیره به وجود می آید.

وسیله ای با دو تیغۀ دسته دار برای بریدن کاغذ، پارچه، و مانند آن.
* قیچی زدن (کردن): (مصدر متعدی) چیزی را با قیچی برش دادن.

قِیچی ابزاری است که به وسیله آن پارچه، کاغذ، مو و اشیاء دیگر را می برند و دارای دو شاخه بُرنده است که از وسط به یکدیگر وصل شده اند، قیچی معمولاً ابزاری آهنین و مرکب از دو تیغه برنده که به واسطه میخ یا پیچی آن دوتیغه روی هم قرار می گیرند و هر چیز جامدی را به کمک آن می برند.
قیچی های خانگی: این نوع قیچی ها تیغه هایی با طول کوچک تر از ۱۵ سانتیمتر دارند و دسته های آن ها نیز همین اندازه است و جاانگشتی های تقریباً هم پهنا دارد. قیچی های سلمانی و آشپزخانه از این نوع هستند.
قیچی های کار: این نوع قیچی ها تیغه هایی بلندتر از ۱۵ سانتیمتر دارند و معمولاً سوراخ جاانگشتی یکی از دسته های آن ها گشادتر است و برای چند انگشت جا دارد در حالی که دستهٔ دیگر آن ها سوراخی یک انگشتی دارد. قیچی های باغبانی و صنعتی (آهنبری) از این نوع هستند.
قیچی از ترکیب دو نوع ماشین ساده یعنی گوه و اهرم تشکیل می شود.
نام های اصیل فارسی آن دوکارد، گاز و ناخن پیرای بوده که مدتی با نام عربی مقراض و در دورهٔ جدید در ایران با نام ترکی قیچی (در اصل قیچا) نامیده می شود. البته برخی ریشهٔ این واژه را قی چین یعنی ابزاری که قی شمع را می چیند دانسته اند.
امروزه به خاطر کاربرد روستایی آن، واژهٔ دوکارد تنها برای اشاره به قیچی پشم چین به کار می رود. در اصطلاح خیاطان خرده پارچه هایی را که خیاط پس از برش لباس از پارچه جدا می کند و دیگر قابل استفاده نیست «دَم قیچی» می نامند. حالت فعلی از نام واژه قیچی به کمک فعل های کردن و زدن درست می شود.

قیچی ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
قیچی (فیلم ۱۳۹۴)
قیچی (فیلم ۱۹۹۱)

مقراض

دوکارد

سانسور

سانسور

خارچینه ، قیچی ، موچین

قطع ، قطع کننده ، قیچی ، مقراض ، چیز برنده

قیچی ، قیچی اهن بری

مقص

مقص

حصة , قص

قص