فهرست رؤسای مجلس شورای ملی، فهرستی از افرادی است که در جریان جنبش مشروطه و بر پایه اولین قانون اساسی ایران در ۸ دی ۱۲۸۵ خورشیدی[ ۱] به سمت ریاست مجلس شورای ملی برگزیده شده اند. اولین رئیس مجلس شورای ملی مرتضی قلی صنیع الدوله و آخرین آن ها جواد سعید بود. در برخی موارد این پست به صورت متوالی در اختیار یک فرد قرار گرفته است؛ برای مثال حسین دادگر سه دوره متوالی ( دوره هفتم، دوره هشتم و دوره نهم ) برای این سمت انتخاب شد.
مطابق ماده ۲۵ قانون انتخابات مجلس شورای ملی، شیوهٔ رای گیری در این انتخابات به صورت رأی گیری مخفی بود. [ الف]
تا پیش از ریاست رضا حکمت در دوره پانزدهم ( ۱۳۲۶ خورشیدی ) ، مدت زمان هر دوره، دو سال بود که پس از آن به چهار سال ارتقاء یافت و در نتیجه زمان ریاست بر مجلس شورای ملی برای هر منتخب مردمی، دو برابر گشت. [ ۲]
شاکله مجلس شورای ملی از ابتدای شکل گیری تا سال ۱۳۲۸ ( دوره پانزدهم ) به صورت تک مجلسی بود اما پس از آن به شکل مجلس نمایندگان درآمد. محل برگزاری جلسات مجلس شورای ملی در عمارت بهارستان که در گذشته با نام ساختمان مجلس شورای ملی شناخته می شد، قرار داشت. [ ۳]
آخرین دوره مجلس شورای ملی مربوط به دوره بیست و چهارم و به ریاست جواد سعید بود که تا اوائل انقلاب ۱۳۵۷ ایران ادامه پیدا کرد و در نهایت منجر به انحلال آن و ایجاد شورای انقلاب اسلامی گشت. این شورا پیش از تأسیس مجلس شورای اسلامی نهاد قانون گذار در ایران به شمار می آمد که ریاست آن در ابتدا بر عهده مرتضی مطهری بود[ ۴] و پس از درگذشت او سید محمود طالقانی جای او را گرفت و با درگذشت وی، ابوالحسن بنی صدر به ریاست آن رسید. [ ۵] سرانجام با انحلال این شورا، مجلس شورای اسلامی در ۷ خرداد ۱۳۵۹ افتتاح گردید. [ ۶]
از زمان صدور فرمان مشروطیت در سال ۱۲۸۵ خورشیدی تا انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در مجموع ۲۴ دوره مجلس شورای ملی تشکیل شد[ ۷] که البته در میان برخی از این دوره ها ایام فترت پیش می آمد و ایران بدون مجلس می ماند. [ ۸] در مجموع، این مجلس در دوره ۷۲ ساله خود، توسط هفده نفر ریاست شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمطابق ماده ۲۵ قانون انتخابات مجلس شورای ملی، شیوهٔ رای گیری در این انتخابات به صورت رأی گیری مخفی بود. [ الف]
تا پیش از ریاست رضا حکمت در دوره پانزدهم ( ۱۳۲۶ خورشیدی ) ، مدت زمان هر دوره، دو سال بود که پس از آن به چهار سال ارتقاء یافت و در نتیجه زمان ریاست بر مجلس شورای ملی برای هر منتخب مردمی، دو برابر گشت. [ ۲]
شاکله مجلس شورای ملی از ابتدای شکل گیری تا سال ۱۳۲۸ ( دوره پانزدهم ) به صورت تک مجلسی بود اما پس از آن به شکل مجلس نمایندگان درآمد. محل برگزاری جلسات مجلس شورای ملی در عمارت بهارستان که در گذشته با نام ساختمان مجلس شورای ملی شناخته می شد، قرار داشت. [ ۳]
آخرین دوره مجلس شورای ملی مربوط به دوره بیست و چهارم و به ریاست جواد سعید بود که تا اوائل انقلاب ۱۳۵۷ ایران ادامه پیدا کرد و در نهایت منجر به انحلال آن و ایجاد شورای انقلاب اسلامی گشت. این شورا پیش از تأسیس مجلس شورای اسلامی نهاد قانون گذار در ایران به شمار می آمد که ریاست آن در ابتدا بر عهده مرتضی مطهری بود[ ۴] و پس از درگذشت او سید محمود طالقانی جای او را گرفت و با درگذشت وی، ابوالحسن بنی صدر به ریاست آن رسید. [ ۵] سرانجام با انحلال این شورا، مجلس شورای اسلامی در ۷ خرداد ۱۳۵۹ افتتاح گردید. [ ۶]
از زمان صدور فرمان مشروطیت در سال ۱۲۸۵ خورشیدی تا انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در مجموع ۲۴ دوره مجلس شورای ملی تشکیل شد[ ۷] که البته در میان برخی از این دوره ها ایام فترت پیش می آمد و ایران بدون مجلس می ماند. [ ۸] در مجموع، این مجلس در دوره ۷۲ ساله خود، توسط هفده نفر ریاست شد.
