رس

/res/

معنی رس در لغت نامه دهخدا

رس. [ رَ ] (نف مرخم ، ن مف مرخم ) رسنده. وارسنده. همیشه بطور ترکیب استعمال می شودمانند دسترس یعنی چیزی که می توان بدان دست رسانید و... (ناظم الاطباء). به معنی فاعل که وارسنده باشد. (برهان ). رسنده به چیزی و در این معنی غیر مرکب مستعمل نیست چون دادرس و فریادرس و... (آنندراج ). اسم فاعل از مصدر رسیدن است در صورتی که با لفظ دیگر مرکب شود مثل دادرس و فریادرس. (فرهنگ نظام ). در ترکیب به معنی رسنده آید: بازرس. بررس. (فرهنگ فارسی معین ).
- بازرس ؛ مفتش. (یادداشت مؤلف ). آنکه از طرف سازمان یا اداره ای به تفتیش و رسیدگی وضع اداره یا مؤسسه ای بپردازد. سمتی است در ادارات و مؤسسه ها.
- بررس ؛ مطالعه کننده. در تداول وزارت فرهنگ و هنر و آموزش و پرورش سمتی اداری است که دارنده ٔ آن موظف است کتابها را خواه کلاسی و خواه غیرکلاسی بخواند و بررسی کند و نظر دهد. ویراستار. ویرایشگر.
- دادرس ؛ که به داد مردم برسد. که به فریاد مردم برسد. فریادرس.که به شکایت و تظلم مردم رسیدگی کند.
- || قاضی نشسته. (یادداشت مؤلف ). قاضی. (لغات فرهنگستان ایران ). رجوع به همین کلمه در حرف «د» شود.
- دسترس ؛ چیزی که میتوان بدان دست رسانید. (ناظم الاطباء) :
گرم دسترس باشد از روزگار
کنم بر غرض شاه را کامکار.

نظامی.

تو بر خیر و نیکی دهم دسترس.

نظامی.

رجوع به دسترس در حرف «د» شود.
- صدارس ؛ مسافت راهی که صدا بدانجا برسد. و رجوع به صدا و صدارس شود.
- عقل رس ؛ که عقل بدان برسد. که خِردبدان راه رساند.
- || که عقلش برسد. که عقلش کامل شود. بالغ. عاقل. کامل. (یادداشت مؤلف ).
- غوررس ؛ بازرس. محقق. بررس. که به چگونگی امر رسیدگی و دقت نماید. رجوع به غوررس شود.
- فریادرس ؛ کسی که به فریاد شخص میرسد و وی را نگاهداری می کند و از وی یاری می نماید. (ناظم الاطباء) :
کز ایران و توران نبینند کس
نخواهیم یاران و فریادرس ...

رس شدن را بخوانید.

معنی رس به فارسی

رس

رست، خاک رس، ازخاک با آب خمیرچسبیده حاصل میشود
( مصدر ) ۱ - بند کردن و باز داشتن کسی را . ۲ - اصلاح کردن میان قومی را . ۳ - افساد کردن ( از اضداد است ) . ۴ - چاه کندن . ۵ - در زیرخاک پنهان کردن چیزی را . ۶ - در گور کردن مرده را . ۷- دانستن امور قوم و خبر آنها .
یادنیسن رس خاور شناس نامی انگلیسی که درباره رودکی و احوال و اشعار وی تحقیقاتی دارد .
[clay] [زمین شناسی، کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] [زمین شناسی] خاکی با درصد بالایی از ذرات ریز و کلوئیدی که با جذب آب چسبنده و پس از خشک شدن کلوخه ای می شود [کشاورزی-زراعت و اصلاح نباتات] بخشی از ذرات معدنی خاک که دارای قطر کمتر از 0/002 میلی متر است
[ گویش مازنی ] /ros/ قدرت – نیرو مایه & نخی که با الیاف کنف بافته شود و بیشتر به عنوان سربند کیسه ی گونی مورد استفاده قرار گیرد

رس آماسی

[swelling clay] [زمین شناسی] رسی که می تواند مقدار زیادی آب جذب کند

رس آهکی

[calcareous clay] [زمین شناسی] رُسی حاوی مقدار قابل توجهی کلسیمکربنات

رس انداختن

تبلور متبلور گشتن

رس تخته سنگی

[boulder clay] [زمین شناسی] مخلوطی ناهمگن، بدون ساختار چینه شناختی، متشکل از رُس و ماسه و شن و تخته سنگ که در زیر یخچال ها نهشته می شود

رس جعبۀ کوره

[saggar clay] [سراميک] رُس دیرگدازی که در جعبۀ کوره به کار می رود و در برابر گرمایش ها و سرمایش های پی درپی تاب می آورد

رس دکشیین

[ گویش مازنی ] /res dakshiyen/ به نخ کشیدن ماهی و یا برخی اقلام نباتی و غذایی - ردیف کردن

رس دیرگداز

[fireclay, fireclay refractory] [سراميک] رُسی که در برابر حرارت مقاوم است

...

معنی رس در فرهنگ معین

رس

( ~.) (ص .) حریص ، حریص به خوردن .
( ~.) [ ع . ] (مص م .) ۱ - بند کردن و بازداشتن کسی را. ۲ - اصلاح کردن میان قومی را. ۳ - افساد کردن (از اضداد است ) ۴ - چاه کندن . ۵ - در زیر خاک پنهان کردن چیزی را. ۶ - در گور کردن مرده را. ۷ - دانستن امور قوم و خبر آن ها.
(رُ) (اِ.) ۱ - خاک مخصوص کوزه گری . ۲ - (ص .) محکم ، سخت ، ~ کسی را بالا آوردن کنایه از: او را اذیت و آزار کردن . ، ~کسی را کشیدن او را بی نهایت خسته کردن .
(رَ) (اِ.) ریسمان .

اسب رس

( ~. رِ) (اِمر.) نک اسب ریس .

انگشت رس

(اَ گُ. رَ) (ص .) مورد اعتراض قرار گرفته شده ، سزاوار ایراد و اعتراض .

حساب رس

( ~. رَ) [ ع - فا. ] (ص فا.) کسی که کارش رسیدگی به حساب های یک مؤسسه یا دفترهای حسابداری آن است .

هم رس

( ~. رَ) (ص .) هم آهنگ ، یک جهت ، متفاوت .

معنی رس در فرهنگ فارسی عمید

رس

۱. = رسیدن
۲. رسنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دیررس، زودرس.
۳. رسیدگی کننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دادرس، بازرس.
۴. محل قابل رسیدن (در ترکیب با کلمۀ دیگر): تیررس، دیدرس.
نوعی خاک که از امتزاج آن با آب خمیری چسبنده حاصل می شود و می توان آن را به شکل های مختلف درآورد و به واسطۀ مواد خارجی به رنگ های زرد، سرخ، خاکستری، سبز، سیاه، سفید درمی آید، خاک رس، رست.
۱. (ادبی) در قافیه، واکۀ ā ماقبل حرف رَوی، مانند ā در «آهن» و «لادن» یا ماقبل حرف دخیل، مانند واکۀ ā در «شمایل» و «مایل».
۲. [قدیمی] معدن.
۳. [قدیمی] ابتدای چیزی.
۴. [قدیمی] چاه کهنه.
پرخور، بسیارخوار، شکم پرست، حریص در خوردن، رژد: رسی بود گویند شاه رسان / همه ساله چشمش به چیز کسان (ابوشکور: شاعران بی دیوان: ۱۰۱).

پی رس

۱. آن که از پی برسد.
۲. آن که از دنبال آید و به دیگران ملحق شود، پی رسنده، ازپی رسنده.

پیش رس

۱. کسی که پیش از دیگران به مقصد برسد، پیش رسنده.
۲. آنچه پیش تر از وقت مقرر فرابرسد.
۳. میوه ای که زودتر از نوع خود به دست آید، نوبر.

تازه رس

نورس، تازه رسیده.

سایه رس

میوه ای که در سایه رسیده باشد.

هم رس

هماهنگ، یک جهت، متقارب.

یاری رس

= یاررس

رس در دانشنامه اسلامی

رس

معنی رَّسِّ: چاهي که طوقه چيني شده باشد( روایتی از حضرت رضا علیه السلام است که آن حضرت از امیر المؤمنین علیه السلام نقل می کند که اصحاب رس مردمي بودند که درخت صنوبري را ميپرستيدند و نام آن را شاه درخت نهاده بودند و آن درخت رايافث فرزند نوح بر کنار چشمهاي به نام ر...
معنی صَرِيخَ: کسي که ناله آدمي را بشنود و استغاثه او را جواب گويد و به فرياد او برسد - فرياد رس
معنی مُصْرِخِکُمْ: پناه دهنده ي شما - فرياد رس شما (کلمه مصرخ اسم فاعل از اصراخ است که به معناي پناه دادن و به داد کسي رسيدن و فرياد او را پاسخ گفتن ميباشد )
معنی مُصْرِخِيَّ: پناه دهنده ي من - فرياد رس من (کلمه مصرخ اسم فاعل از اصراخ است که به معناي پناه دادن و به داد کسي رسيدن و فرياد او را پاسخ گفتن ميباشد )
تکرار در قرآن: ۲(بار)
. . رسّ در لغت به معنی اثر جزئی و اول تب و دفن مرده و غیره آمده است ولی ملاحظه آیه نشان می‏دهد که مراد از آن در قرآن کریم محلی است که قومی بدان نسبت داده شده‏اند در نهج البلاغه خطبه 180 آمده «اَیْنَ اَصْحابُ مَدائِنِ الرَّسِّ الَّذینَ قَتَلُوا النِّبِیِینَ» از فرمایش امام «علیه السلام» بدست می‏آید که شهرهائی بوده بنام شهرهای رّس گه مردم آنها پیامبران‏شان را کشته‏اند. از دو آیه فوق که اصحاب رّس در ردیف اهل عذاب از عاد و ثمود نقل شده بدست می‏آید که آنها در اثر عذاب آسمانی هلاک شده و از بین رفته‏اند و ما بعد آیات درباره هلاکت آنها صریح است. به نظر می‏آید مراد از رّس رودخانه ارس فعلی است که در شمال آذربایجان بطول 800 کیلو متر از کوه‏های ارض روم در ترکیه سرچشمه گرفته پس از عبور از دشت مغان به رود کورا متصل می‏گردد و به دریای خزر می‏ریزد. قسمت عمده آن مرز ایران وشوروی است. در قسمتی از کرانه‏های این رود بزرگ، تمدّنی وجود داشته که فعلاً از بین رفته است و مدائن رّس در نهج البلاغه عبارت از همان تمدّن و شهرهاست. محمد عبده در شرح جمله فوق از نهج البلاغه تصریح کرده که مراد ار رّس رود ارس فعلی در آذربایجان است. در صافی از قمی نقل کرده رّس نهری است در ناحیه آذربایجان. در المیزان از عیون اخبار الرضا «علیه السلام» از علی «علیه السلام» حدیثی را بدین صورت تلخیص کرده که: اصحاب رّس درخت صنوبر را عبادت می‏کردند و به ...

رس گرداله سنگی را بخوانید.

رس در دانشنامه ویکی پدیا

رس

رُس طبق تعریف انجمن مواد و آزمون آمریکا به کانی های طبیعی آگلومره شده شامل فیلوسیلیکات آلومینیوم آب دار گفته می شود که با افزودن رطوبت کافی ویژگی های پلاستیک پیدا می کنند و با خشک شدن صلب می شوند.
خاک رسی
در طبقه بندی خاک ها، رس در گروه ریزدانه قرار می گیرد. ذرات رس معمولاً با اندازهٔ کوچک تر از ۰٫۰۰۲ میلی متر تعریف می شوند. لیکن گاهی مواقع ممکن است ذراتی با اندازهٔ ۰٫۰۰۲ تا ۰٫۰۰۵ میلی متر نیز رس تعریف شوند. ذراتی که بر حسب اندازه، در طبقهٔ رس ها قرار می گیرند، لزوماً شامل کانی های رس نمی شوند. رس ها در مکانیک خاک به ذراتی اطلاق می شود که اگر با مقدار محدودی آب مخلوط شوند، خاصیت خمیری از خود نشان می دهند. خمیری بودن، خاصیت بتونه شکلی است که رس مخلوط با آب از خود نشان می دهد. بنابراین مناسب است که ذرات خاکی که فقط از دیدگاه اندازه در ردهٔ رس ها قرار می گیرند (یعنی اندازهٔ آن ها کوچکتر از ۲ میکرون است) به جای رس، ذرات با اندازهٔ رسی نامیده شوند.
خاک چینی AL2O3. 2SIO2. NH2O از واژهٔ چینی Kao-lING (جایی در چین) گرفته شده که با آن خاک، ظرف ها و پیکره های چینی می ساختند. کااولی نیت AL2O3. 2SIO2. NH2O = Kaolinit، نازکی پولک هایش ۲۰ هزارم میکرون و درازای آن ها ۱۰۰ تا ۲۵۰ هزارم میکرون است و هموزن خود آب می مکد. برای یافتن اکسید آلومینیوم، نخست آن را در گرمای ۸۰۰ درجه، خشک شیمیایی می کنند تا آب شیمیایی آن بپرد و AL2O3. 2SIO2 آن بجا بماند. پس از آن نمک مانده را در جوهرنمک حل می نمایند. کااولی نیت در گرمای ۱۷۵۰ درجه آب می شود.
گل سرشوی دارای خاصیت آب مکی، چسبناکی، شکل پزیری و باد کردن بالا است، زیرا مونت موریلونیت آب مکنده در آن بسیار زیاد است. در سرامیک سازی کاربرد دارد. بنتونیت کالیومی دو تا سه برابر وزن خود و بانتونیت ناتریومی شش تا هفت برابر وزن خود آب می مکد. مونت موریلونیت montmorilonit چون دو لایه اتم sI دارد، بیش از کااولی نیت آب می مکد و دوبرابر آن یون می سازد. خاک رس مونت موریلونیت، نازکی پولک هایش یک هزارم میکرون و درازای پان ها ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزارم میکرون است. آب مکندگی برای بانتونیت ناتریومی ۶ تا ۷ برابر وزنش و برای گونهٔ کلسیمی ۲ تا ۳ برابر وزنش است. بانتونیت یا گل سرشو را از زمان باستان در ایران می شناختند، در ...

رس (آلمان) را بخوانید.

چنانچه، معنی واژه بالا (برگرفته از دانشنامه ویکی پدیا)، نادرست یا مخالف قوانین جمهوری اسلامی ایران است، خواهشمند است گزارش دهید تا بررسی و حذف گردد => [گزارش]

رس در دانشنامه آزاد پارسی

رُس (clay)
نهشتۀ رسوبی بسیار ریزدانه ای با درجات کم و زیادِ تحکیم. هرگاه مرطوب باشد، موم سان است. بر اثر گرم شدن سخت و ناتراوا می شود. رنگ رُس، بسته به ترکیب شیمیایی آن، ممکن است سفید، خاکستری، سرخ، زرد، آبی یا سیاه باشد. کانیهای رُسی عمدتاً شامل سیلیکات های آب دار آلومینیم و منیزیوم، همراه با آهن، پتاسیم، سدیم و مواد آلی اند. بلورهای کانی های رُسی ساختار۱۱ی لایه ای دارند که آب را در خود نگه می دارد. همین ساختار به کانی خاصیت موم سانی می دهد. براساس طبقه بندیِ بین المللیِ آنالیز مکانیکی خاک، اندازۀ دانه های رُس از۰.۰۰۲ میلی متر کوچک تر است. رُس کاربردهای گوناگونی دارد که قدمت بعضی از آن ها، مانند سفالگری و خشت زنی، به دوران پیش از تاریخ می رسد.