دینامیک غشا

دانشنامه عمومی

یکی از ویژگی های برجسته تمامی غشاهای بیولوژیک انعطاف پذیری آن ها یعنی توانایی آن ها برای تغییر شکل بدون از دست دادن یکپارچگی و نشست پذیر شدن آن ها است. اساس این ویژگی، میان کنش های غیر کوالان میان لیپیدهای موجود در غشای دولایه و آزادی حرکات فردی لیپیدها می باشند چراکه آن ها به طور کوالان به یکدیگر متصل نیستند.
• لیپیدها در غشای بیولوژیک می توانند به حالت سیال - منظم یا سیال - نامنظم وجود داشته باشند. در حالت دوم، جنبش های دمایی زنجیره های آسیل باعث مایع شدن قسمت داخلی دولایه می شود. این مایع بودن به وسیله دما، ترکیب اسید چرب و محتوای استرولی تحت تأثیر قرار می گیرد.
• انتشار فلیپ - فلاپ لیپیدها بین لایه های خارجی و داخلی غشاها بسیار آهسته است مگر اینکه توسط فلیپازها، فلاپازها یا اسکرمبلازها به طور اختصاصی کاتالیز شود.
• لیپیدها و پروتئین ها می توانند به صورت جانبی در سطح غشا انتشار یابند، اما این تحرک توسط میان کنش های پروتئین های غشایی با ساختار اسکلت سلولی داخلی و میان کنش لیپیدها با رفت وآمدهای لیپیدی محدودشده است. یک نوع از رفته ای لیپیدی از اسفنگولیپیدها و کلسترول همراه با یک سری از پروتئین های غشایی تشکیل یافته اند که توسط GPI به قسمت های آسیل اسیدهای چرب بلند زنجیر متصل شده اند.
• کاوئولین یک پروتئین اینتگرال است که با لایه ی داخلی غشای پلاسمایی در ارتباط بوده و باعث ایجاد انحنا به طرف داخل برای ایجاد کاوئولا می شود که احتمالاً در انتقال غشایی و انتقال پیام نقش دارند.
• پروتئین های اختصاصی دارای دمین های BAR باعث ایجاد انحنای موضعی غشایی شده و واسطه ی ادغام دو غشا هستند. که ادغام همراه فرایندهایی مانند آندوسیتوز، اگزوسیتوز و تهاجم ویروسی مشاهده می گردد.
• اینتگرین ها پروتئین های غشایی پلاسمایی هستند که در اتصال سلول ها به یکدیگر و حمل پیام بین ماتریکس خارج سلولی و سیتوپلاسم فعالیت دارند. [ ۱]
عکس دینامیک غشا
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس