ترجیع بند
در بدیع، شعری مرکب از چند غزل یا چند بند شعر در بحر موافق و قافیه های مختلف که بعد از هر بند یک بیت مکرر با تکرار می شود، مانندِ این شعر: گفتی که صبور باش هیهات / دل موضع صبر بود بردی ـ هم چاره تحمل است و تسلیم / ورنه به کدام جهد و مردی ـ بنشینم و صبر پیش گیرم / دنبالۀ کار خویش گیرم (سعدی۲: ۶۲) که بیت آخر تکرار می شود، و مانندِ این شعر: مست افتادم و در آن مستی / به زبانی که شرح آن نتوان ـ این سخن می شنیدم از اعضا / همه حتی الورید و الشریان ـ که یکی هست و هیچ نیست جز او / وحده لا اله الا هو (هاتف: ۴۸) که بیت آخر تکرار می شود.