برزیل

[ویکی شیعه] برزیل بزرگ ترین کشور آمریکای جنوبی که پایتخت آن شهر برازیلیا است. اسلام از طریق مهاجرت از آفریقا و برخی از سرزمین های تحت سلطه عثمانی، وارد این کشور شده و جمعیت آنان امروزه به یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر می رسد که اکثر آنها عرب و از کشورهای سوریه، لبنان و عده کمی نیز از مصر، مراکش و دیگر ملیت هاهستند. شیعیان نیز در این کشور حضور فعالی دارند و انجمن خیریه اسلامی برزیل، انجمن خیریه شهر فوز دو ایگوتسو در ایالت پارانا و انجمن خیریه پارانا از مهم ترین انجمن های شیعی فعال در برزیل می باشند.
برزیل کشوری بزرگ در آمریکای جنوبی است که پایتخت آن شهر برازیلیا است. این منطقه از امریکای لاتین توسط پرتغالی ها در سال ۱۵۰۰ گشوده شد و مستعمره آنان بود. به همین دلیل زبان رسمی این کشور پرتغالی و در حال حاضر حکومت آن جمهوری فدرال است.
این حکومت به آزادی ادیان معتقد بوده و پیروان ادیان مختلف از جمله مسلمانان می توانند شعائر دینی خود را آزادانه در این کشور بر پا کنند. اسلام از طریق مهاجرت از افریقا و برخی از سرزمین های تحت سلطه عثمانی، برای نخستین بار وارد برزیل شده و در دهه های گذشته، این مهاجرت روبه گسترش نهاده است.

برزیل ( به پرتغالی: Brasil ) با نام رسمی جمهوری فدراتیو برزیل ( به پرتغالی: República Federativa do Brasil ) یک کشور مستقل در قاره آمریکای جنوبی است. برزیل با مساحت ۸٬۵۱۵٬۷۶۷ کیلومتر مربع، پنجمین کشور پهناور و با جمعیت ۲۱۲٬۷۳۲٬۰۰۰ نفر، هفتمین کشور پرجمعیت در جهان است. پایتخت آن برازیلیا و زبان رسمی آن پرتغالی برزیلی است. [ ۱]
برزیل که منطقه وسیعی را بین مرکز آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس در بر می گیرد، شرقی ترین کشور قاره آمریکاست و با کشورهای اروگوئه، آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه هم مرز است. در حقیقت، برزیل به جز اکوادور و شیلی با تمامی دیگر کشورهای آمریکای جنوبی مرز مشترک دارد؛ و همچنین بزرگترین کشور قاره آمریکای جنوبی است. [ ۲]
برزیل دارای زمین های کشاورزی وسیع و جنگل های استوایی است؛ و با داشتن منابع طبیعی گسترده و نیروی کاری غنی قدرتمندترین اقتصاد آمریکای جنوبی است.
برزیل مستعمرهٔ امپراتوری پرتغال بود و این کشور تنها کشور قاره آمریکاست که مردم آن به زبان پرتغالی سخن می گویند. برزیل کشوری چندملیتی است و جمعیت آن متشکل از نژادهای اروپایی، سرخ پوستان آمریکا، آفریقائی و نیز آسیائی است. مذهب اصلی این کشور کاتولیک کلیسای رم است. بخش اعظم جنگل های آمازون در خاک برزیل واقع شده است ( ۶۰٪ ) . [ ۳]
زبان پرتغالی برزیل فاقد هر گونه استاندارد رسمی در مورد تلفظ است، و با توجه به هر منطقه ممکن است تلفظ ها تغییر کند. تلفظ نام رسمی برزیل در پرتغالی اروپا به نحو زیر است: . [ ۴]
عموماً بر این اعتقاد هستند که نام این کشور برگرفته از pau - brasil است، نوعی درخت که مهاجران اولیه برای آن ارزش بسیاری قائل بوده اند، گرچه برخی بر این باورند که نام برزیل برگرفته از نام جزیره اسطوره ای برزیل است که در قرون وسطی در اروپا از آن بسیار یاد شده است.
از حدود ده هزار سال قبل اقوام نیمه مهاجر در برزیل زندگی می کردند. با ورود پرتغالی ها در سال ۱۵۰۰، برزیل مستعمره شد. پرتغالی ها بردگانی از نقاط دیگر قاره آمریکا بدانجا آوردند. بیشتر بردگانی که به برزیل آمدند از آفریقا بودند.
در اوایل سال ۲۰۱۵ رشته اعتراضاتی در برزیل علیه فساد و در محکومیت دولت رئیس جمهور دیلما روسف شروع شد. افشای این که سیاستمداران متعددی عموماً از حزب کارگران برزیل در خصوص دریافت رشوه از شرکت دولتی انرژی پتروبراس در معرض تحقیقات قرار دارند، اعتراضات را کلید زد و تعداد معترضان از یک تا ۳ میلیون نفر تخمین زده شد. معترضان به خیابان ها ریختند تا به این رسوایی و نیز وضع بد اقتصادی این کشور اعتراض کنند. در پاسخ دولت قوانین ضد فساد وضع کرد.

برزیل (فیلم ۱۹۴۴). «برزیل» ( انگلیسی: Brazil ( 1944 film ) ) فیلمی در ژانر کمدی رمانتیک و موزیکال است که در سال ۱۹۴۴ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به ویرجینیا بروس، رابرت لیوینگستون، ادوارد اورت هورتون، و روی راجرز اشاره کرد.

بِرِزیل (Brazil)
تندیس مسیح نجات بخش بر فراز کوه کورکووادو، ریودوژانیرو
تندیس مسیح نجات بخش بر فراز کوه کورکووادو، ریودوژانیرو
تندیس مسیح نجات بخش بر فراز کوه کورکووادو، ریودوژانیرو
موقعیت. جمهوری فدرال برزیل، پنجمین کشور وسیع جهان، در امریکای جنوبی و در ساحل غربی اقیانوس اطلس جا دارد. از شمال به ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه، از شمال شرقی و شرق و جنوب شرقی به اقیانوس اطلس، از جنوب به اوروگوئه، و از غرب به کشورهای آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، و کلمبیا محدود می شود. مساحت برزیل ۸,۵۴۷,۴۰۵ کیلومتر مربع است و شهر برازیلیا پایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور وسیع برزیل به دو منطقۀ اصلی تقسیم می شود: سرزمین های شمالی، یا حوضۀ آمازون، و ارتفاعات جنوبی. ۱ـ سرزمین های شمالی که نزدیک به ۷۰ درصد از وسعت کشور را شامل می شود، از شمال به ارتفاعات گویان و کرانه های اقیانوس اطلس و از جنوب به فلات ساحلی بوربورِما و فلات های برزیل، و ماتوگروسو محدود است. کوه نبلینا، بلندترین نقطۀ برزیل، با ارتفاع ۳,۰۱۴ متر، در مرز ونزوئلا جا دارد. رودخانۀ بزرگ آمازون، (به درازای ۶,۵۷۰ کیلومتر) که از غرب به شرق از میان سرزمین های شمالی می گذرد، همراه با صدها ریزابه، مانند ریو نگرو، ریو برانکو، پارو، ژوروآ، پوروس، مادیرا، تاپاژوس، شینگو، آراگوایا، و توکانتینس و بسیاری دیگر، که از ارتفاعات اطراف به ویژه کوه های آند واقع در کلمبیا، پرو، و بولیوی سرچشمه می گیرند، آن را مشروب می سازد. رودخانۀ آمازون با دلتای بسیار پهناور خود، که جزیرۀ بزرگ ماراژو با مساحت حدود ۴۰هزار کیلومتر مربع در میان آن جای دارد، به اقیانوس اطلس می ریزد. سرتاسر سرزمین های شمالی را جنگل های انبوه بارانی فرا گرفته و به جز نوار ساحلی دیگر نواحی آن تقریباً خالی از سکنه است و به جز شهرهای بِلِمو مانائوس که اولی در کنار دلتای آمازون و دومی در درون بوم کشور و در محل برخورد رودهای آمازون و نگرو قرار دارند، آبادی درخور توجه دیگری در آن دیده نمی شود. ۲ـ ارتفاعات جنوبی، که نواحی شرقی و جنوبی کشور را فرا گرفته است، از رشته ارتفاعات ساحلی سِرا دو زایمورس، سِرا دا مانتیِکرا (با ارتفاع ۶,۷۸۶ متر)، و سِرا دو مار، (با ارتفاع ۲,۲۶۳متر)، و نیز کوه های ماراکاژو تشکیل شده و رودخانه های بسیاری در دره های متعدد آن جریان دارند که رودخانه های سائو فرانسیسکو و پارانا که اولی رو به شمال روان است و دومی به سوی جنوب جریان دارد و هردو به اقیانوس اطلس می ریزند، مهم ترین آن ها هستند. بیشتر شهرهای مهم و پرجمعیت برزیل و نیز تأسیسات صنعتی و کشاورزی آن در این قسمت قرار دارند و آبشار عظیم ایگوآسو، با ارتفاع ۸۲ متر و پهنای ۴ کیلومتر، در همین قسمت و در مرز کشور آرژانتین واقع است. برزیل به ۲۶ ایالت فدرال تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از برازیلیا، سائو پائولو، ریو د ژانیرو، سالوادور، بلو اوریزونته، رسیفه، پورتو اَلِگره، مانائوس، گویانیا، کوریتیبا، بِلِم، و سانتو آندره. اقلیم برزیل گرم و مرطوب و دارای بارندگی موسمی است که از عواملی چون ارتفاع، بادهای غالب و فاصلۀ زیاد از دریا متأثر است. دمای هوا در حوضۀ آمازون و سواحل اقیانوس اطلس بالاست و همین وضع در سراسر سال ثابت است. ارتفاعات جنوبی آن اقلیمی معتدل تر و خنک تر دارد و بعضی از نواحی آن را جنگل های برگ ریز فرا گرفته است. حوضۀ رود سائو فرانسیسکو اقلیم خاص خود را دارد و منطقه ای خشک و کم باران است. میانگین دمای شهر برازیلیا در دی ماه۲۲.۵ درجۀ سانتی گراد و در تیرماه بیست درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۱,۵۱۲ میلی متر می رسد. بیشتر اراضی برزیل از جنگل پوشیده شده و جنگل های بارانیِ همیشه سبز حوضۀ آمازون از تنوع چشمگیری برخوردار است و گونه های گیاهی آن در کمتر ناحیه ای از جهان دیده می شود. ارتفاعات جنوبی را مخلوطی از علفزارهای ساوانایی و درختان برگ ریز فرا گرفته و حوضۀ رود سائو فرانسیسکو را خاربیشه های پهناور مستور کرده است. حیات وحش برزیل هماهنگ با پوشش گیاهی آن بسیار گوناگون و متنوع است و انواع میمون، مار، ببر، آهو، تمساح و خزندگان و گونه های متعددی از پرندگان و آبزیان، مجموعۀ جانوران آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. برزیل سرشار از منابع طبیعی راکد و بی بهره است. بسیاری از صنایع مهم کشور زیر نظارت دولت قرار دارد و وابستگی به وام های بین المللی، از تنگناهای اقتصادی آن محسوب می شود. تورم پولی و اختلاف طبقاتی در برزیل بسیار زیاد است و ارزش پول آن غالباً روند نزولی طی می کند. کشاورزی برزیل نسبتاً پیشرفته است و نیازهای داخلی را تأمین می کند و بخشی نیز به خارج صادر می شود. بیشتر اراضی قابل کشت آن در امتداد سواحل جنوبی قرار دارند و لوبیای سویا، نیشکر، قهوه، موز، نارگیل، پنبه، ذرت، آناناس، سیب زمینی، برنج، و غلات از عمده ترین محصولات آن است. بیشتر چراگاه ها و دامداری های برزیل در جنوب این کشور جا دارند و فرآورده های گوشتی و لبنی محصولات دامی آن را تشکیل می دهند. حدود ۵,۵۰۰,۰۰۰ هکتار، (دو سوم از اراضی این کشور) را جنگل فرا گرفته و تولید چوب و الوار آن به ۱۹۸میلیون متر مکعب در سال می رسد. حوضه آمازون از غنی ترین نواحی شیلاتی کشور برزیل است و میزان صید آن برابر ۶۶۰هزار تن در سال است. برزیل از انواع معادن زیرزمینی، ازجمله بوکسیت، طلا، آهن، منگنز، نیکل، فسفات، پلاتینیوم، قلع، اورانیوم، نفت، و گاز بهره مند است و منسوجات، کفش، مواد شیمیایی، سیمان، آهن و فولاد، هواپیما، خودور، جنگ افزار، و ماشین آلات نیز ازجمله فرآورده های صنعتی آن به شمار می آیند. این کشور سیزده پالایشگاه نفت دارد و تولید نفت خام آن۷۱.۵میلیون تن و تولید گاز طبیعی آن ۱۳,۵۰۰میلیون متر مکعب در سال است. حدود ۹۰ درصد از نیروی الکتریسیتۀ برزیل، که مقدار آن به ۳۴۸هزار مگاوات می رسد، به شیوۀ برقابی و دَه درصد دیگر در نیروگاه های هسته ای و حرارتی تولید می شود.
حکومت و سیاست. نوع حکومت برزیل جمهوری فدرال چندحزبی با دو مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور کشور، معاون او، و نیز فرمانداران ایالت های ۲۶گانۀ این کشور را مردم برای مدت چهار سال انتخاب می کنند. قدرت اجرایی در دست رئیس جمهور است و تشکیل و سرپرستی هیئت دولت از وظایف اوست. مجلس سنا و مجلس نمایندگان، نهادهای قانون گذاری این کشورند. اعضای ۵۱۳ عضو مجلس نمایندگان برای مدت چهار سال و اعضای ۸۱نفری مجلس سنا برای مدت هشت سال از سوی مردم برگزیده می شوند.
مردم و تاریخ. جمعیت برزیل حدود ۱۹۰,۷۳۲,۶۹۴ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۲۲.۳ نفر در کیلومتر مربع می رسد. روند افزایش جمعیت این کشور۱.۴ درصد است و سفیدپوستان۵۴.۵ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند.۷۴.۵ درصد از مردم آن کاتولیک اند و۸۱.۲ درصدشان در شهرها زندگی می کنند و زبان رسمی آنان پرتغالی است. میانگین امید به زندگی در برزیل ۶۸ سال است و ۸۵ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. ساکنان اولیۀ برزیل بومیان سرخ پوستی بودند که در حوضۀ آمازون و در ارتفاعات جنوبی می زیستند و با شکار و صید ماهی روزگار می گذراندند. پدرو آلوارش کاورال، دریانورد و پویشگر پرتغالی (۱۴۶۷ـ۱۵۲۰)، در ۱۵۰۰م در سواحل برزیل پیاده شد و مارتین آفونسو دِ سوزا نخستین ماندگاه پرتغالی را در محل شهر امروزی سائو ویسنته تأسیس کرد. این ماندگاه با به کارگیری کارگران بومی و بردگان افریقایی رفته رفته رو به توسعه نهاد و هم زمان شهر باهیا نیز ساخته شد. ژان سوم، پادشاه پرتغال، در ۱۵۴۹ سائو ویسنته را در تابعیت باهیا قرار داد و نام آن را به سالوادور تغییر داد. فرانسوی ها نیز در ۱۵۵۵ شهر ریو دِ ژانیرو را بنا نهادند. در ۱۵۸۰، زمانی که پرتغال به تصرف اسپانیا درآمد، کنترل پرتغال بر برزیل نیز ازمیان رفت؛ هلندی ها نیز از فرصت سود جستند و شهر باهیا را تصرف کردند، و شهر پرنامبوکو را، که بعدها رسیفه نامیده شد، در ۱۶۳۰ بنا نهادند. پرتغالی ها در ۱۶۵۰ از زیر یوغ استعمار اسپانیا خارج شدند و دوباره کنترل برزیل را به دست گرفتند و هلندی ها را در ۱۶۵۴ از آن نواحی بیرون راندند. گروه های اکتشافی پرتغالی در قرن های ۱۷ و ۱۸ به کشف و استخراج معادن برزیل پرداختند و وضع اقتصادی خود را تا اندازه ای سر و سامان بخشیدند. نخستین نشانه های ناآرامی و شورش برزیلیان علیه پرتغالی ها در ۱۷۸۹ آغاز شد و سه دهۀ بعد به ثمر نشست. ناپلئون بناپارت در ۱۷۸۹ به پرتغال حمله کرد و ژان ششم، پادشاه پرتغال، به برزیل گریخت. او پس از شکست ناپلئون (۱۸۱۵) به پرتغال بازگشت و پدرو، ولیعهد پرتغال (۱۷۹۸ـ۱۸۳۴)، در برزیل باقی ماند و در سپتامبر ۱۸۳۳ استقلال برزیل را اعلام کرد و خود با نام امپراتور پدروی دوم زمام امور برزیل را در دست گرفت. جنگ با آرژانتین (۱۸۲۵ـ۱۸۲۸) و ازدست دادن اوروگوئه و بروز دشواری های اجتماعی بسیار ناشی از فقر و اختلافات طبقاتی، پدروی دوم را در ۱۸۸۹ وادار به استعفا کرد و نظام اداری کشور به جمهوری فدرال تبدیل شد. از ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۹ برخی از اختلافات مرزی میان برزیل و همسایگانش برطرف شد و دامداری و کشاورزی و تجارت رونق گرفت و برزیل به یکی از بزرگ ترین کشورهای تولید و صادرکنندۀ قهوه، آهن، و فولاد مبدل شد. پایتخت این کشور از ۱۹۶۰ به شهر برازیلیا منتقل شده است.