انزیم شاخه شکن گلیکوژن

آنزیم شاخه شکن گلیکوژن. آنزیم شاخه شکن گلیکوژن ( انگلیسی: Glycogen debranching enzyme ) که اغلب به اختصار با نام آنزیم شاخه شکن شناخته می شود، آنزیمی است که کارش تسهیل هضم و تجزیهٔ گلیکوژن است. گلیکوژن منبع ذخیرهٔ قند در بدن انسان توسط فعالیت های آنزیمی گلیکوزیل ترانسفراز و گلیکوزیداز است.
آنزیم شاخه شکن گلیکوژن در کنار فسفوریلازها، مولکول گلیکوژن را در کبد و ماهیچه ها می شکنند و گلوکز آزاد می کنند که یکی از مهم ترین منابع تأمین انرژی در بدن بسیاری از موجودات است.
در بدن انسان، روند شکسته شدن گلیکوژن تحت کنترل شدید و جدی است ( به ویژه در کبد ) و هورمون های مختلفی همچون انسولین و گلوکاگون در تنظیم تعادل قند خون نقش دارند. [ ۴]
در اثر هرگونه جهش در ژنِ سازندهٔ آنزیم شاخه شکن گلیکوژن، بیماری های متابولیک مختلفی همچون گلیکوژنوز نوع سه ( بیماری کوری - فوربس ) رخ خواهد داد. [ ۵] [ ۶]
در پستانداران، مخمر و برخی از باکتریها، کارهای گلیکوزیل ترانسفراز و گلیکوزیداز، توسط یک آنزیمِ واحد انجام می شود؛ اما در اشریشیا کلی دو آنزیم متفاوت برای این دو وجود دارد که نام گذاری را دچار پیچیدگی می کند. با آنکه، آنزیم هایی که این دو کار را می کنند به آنزیم های شاخه شکن معروفند، اما منابع علمی، معمولاً عبارت «آنزیم شاخه شکن» را برای گلیکوزیدازها بکار می برند. [ ۷]