ا‌ب‌پ

تِگنه Tegne اسم عام. ۱. در متون تاریخی فارسیِ کهن و قرون میانه، ضبط شده به صورت تگنه و در منابعی چون جامع التواریخ و تاریخنامهٔ هرات آمده است. تگنه ...

بازآفرین [باز آفرین] ( صفت ) ۱. آن که دوباره زندگی، نیرو یا طراوتی را به چیزی می بخشد؛ احیاگر. ۲. پدیدآورندهٔ نو پس از فرسودگی یا زوال؛ بازسازندهٔ ...

وَطَن [وَطَن] ( عربی ) ۱. سرزمین و دیاری که کسی در آن سکنا گزیده و به آن تعلق خاطر دارد؛ خانه، سکونتگاه، دیار اصلی. ( Homeland ) 2. در کاربرد عمومی ...

موطَن [مُوْطَن] ( عربی ) ۱. جای اقامت و محل سکونتِ کسی؛ دیار ( در کاربرد خاص: �دیاریس� ) و سرزمینی که شخص در آن سکونت گزیده است؛ سرزمینی که در آن خا ...

لَچ [اسم] پارچه ای چهارگوش، معمولاً کوچک و قابل تا شدن، که برای مصارف گوناگون از جمله روسری، دستمال سر یا پوشاک استفاده می شود. توضیح: لَچ شکل اصلی ...