پیشنهاد‌های سید غلام حسین حسینی (٨)

در استان بوشهر به آدامش اَهلوچ گفته می شود

به جای عصر و بعد از ظهر در بوشهر از واژه پارسی" پسین" استفاده می شود

قیر از گار پهلوی می آید که در فارسی به قار تبدیل شده و ریخت عربی آن قیر دوباره به فارسی برگشته است

در پهلوی گار بوده که اکنون به قار در فارسی و قیر در عربی تبدیل شده و به حالت قیر هم به فارسی برگشت خورده است.

تُرخیدن در گویش دشتی به معنای اینکه جندنفر با هم درگیر شده اند و مشخص نیست کی با کی است برای مثال می گوییم: آنها در هم تُرخیدند.

بُرخیدَن به معنای پاره شدن بوده برای مثال گوییم بند یا طناب برخید ( از هم گسست )

واژۀ عودلاجان معرّب و تغییر شکل یافتۀ واژۀ �اودراجان� به معنی محل تقسیم آب که واژه او یا همان اُ به معنای آب می باشد

کلمه کراندن ریشه در کلمه کَرِنت اوستایی دارد به معانی جدا کردن لایه ای از چیزی، در زبان های بومی استان فارس و بوشهر ( باقیمانده های زبان پهلوی ساسانی ...