کیان

در گویش مردم هندیجان و ماهشهر در استان خوزستان "دینگل دینگو" به معنی جش، تار و تنبک و سر و صدای زیاد می باشد.

سست شدن دل برای گرسنگی یا شنیدن پیامی ناگوار

به راه آوردن.

گذشته را رها کن و آینده را بچسب.

به یاد کسی بودن. کسی را فراموش نکردن.