م. حیدری

یار غار  به  معنای رفیق  صدیق،همراه همیشگی و دوست روزهای سخت،  برگرفته از آیات و روایاتی از قرآن و پیامبر اسلام  است که به واسطه‌ی همراهی خلیفه اول اهل سنت-  ابابکر - با پیامبر اسلام، در غاری که هنگام مهاجرت به مدینه در اون پناه گرفتند مصطلح شده. به عبارتی ابابکر یار غار پیامبر بود و این اصطلاح تلمیح به آن  داستان دارد.