تاریخ
١ ماه پیش
پیشنهاد
٠

خداوند فرمان و رای و شکوه ز غوغای مردم نگردد ستوه خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش نگوید سخن ، تا نبیند خموش سعدی

تاریخ
١ ماه پیش
پیشنهاد
١

آن تنی را که بود در جان خلل خوش نگردد گر بگیری در عسل نظامی گنجوی جان رها کردیم و در فکر تنیم تن بمرد و در غم پیراهنیم پروین اعتصامی جان ز پیدایی ...

تاریخ
٣ ماه پیش
پیشنهاد
٠

چو با سفله گویی به لطف و خوشی فزون گرددش کبر و گردنکشی سعدی

تاریخ
٤ ماه پیش
پیشنهاد
٠

جهان را چو باران به بایستگی روان را چو دانش به شایستگی

تاریخ
١٠ ماه پیش
پیشنهاد
١

صد هزار کیمیا حق آفرید کیمیای همچو صبر آدم ندید مولوی به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی حافظ

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد
٠

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک حافظ

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد
٠

یا آور دمی با غم به سر بردن جهان یکسر نمی ارزد به می بفروش دلق ما کزین بهتر نمی ارزد حافظ

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد

یادآور تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش حافظ

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد
٠

هر یک چندی یکی برآید که منم با نعمت و سیم و زر آید که منم چون کارک او نظام گیرد روزی ناگه اجل از کمین برآید که منم خیام

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد
١

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش حافظ پرده وسواس بیرون کن ز گوش تا به گوشت آید از گردون سروش مولوی

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد
١

حکمت و فلسفه را همت مردی باید تیر اندیشه به روی دو جهان آختن است اقبال لاهوری

تاریخ
١ سال پیش
پیشنهاد
٠

چنبره ی دید جهان ادراک توست پرده ی پاکان حس نا پاک توست