مجيد اكبری ناصر

وات‌ها (واکه‌ها و گواکه‌ها)
آ = A a
ای (کوتاه) = I i
او (کوتاه) = U u
اَ = Ǝ ə
اِ (کوتاه) = E e
اُ (کوتاه) = O o
ای (کشیده) = Ī ī
او (کشیده) = Ū ū
اِ (کشیده با یِ گنگ) = Ē ē
اُ(کشیده) = Ō ō
ب = B b
پ = P p
ت = T t
ج = J j
چ = C c
خ = X x
د = D d
ذ = Ƶ ƶ
ر = R r
ز،ض،ظ = Z z
ژ = Ʒ ʒ
س،ص،ث = S s
ش = Ƨ ƨ
غ،ق = Q q
ف = F f
ک = K k
گ = G g
ل = L l
م = M m
ن = N n
و = V v
ه = H h
ی = Y y
و (گنگ) = W w
ع،ء = Ɛ ɛ
آساها(قوانین):
① اگر دو یا چند واکه(aiuəeoīūēō) پشتِ هم بیایند مانند ie ،oi، io،ei، oa ،ao ،ui و... میان آنها تلفظِ (ɛ = ء،ع) بکار برده میشود نمونه:
هسته ای = həstei ، بی آک = biak ، پائیز = paiz و...
② گواکه‌ی‌ w در آغاز واژگان نمی آید و فقط در میانه و پایان واژگان پیش و پس از واکه‌ها بجز گواکه‌ی‌ x پس از آن واوِ بی‌صدا(خو) است. نمونه:
پس از واکه‌ها: جو = jow ، جوین = jowin ، نوروز = nowruz و پس از گوکه‌ی‌ x : خواهر = xwahər ، خواستن = xwastən ، خویش = xwiƨ و...
③ گواکه‌ی‌ ɛ در آغاز واژگان نمی آید و فقط در میانه و پایان واژگان. نمونه: مسئول = məsɛul ، معلوم = məɛlum ، امتناع = emtenaɛ و...