یوگند

دانشنامه عمومی

یوگند (مجله). مجلۀ یوگند ( به آلمانی: Jugend ) ( به آلمانی: «جوان» ) ( ۱۹۴۰–۱۸۹۶ میلادی ) یک مجلهٔ هنری تأثیرگذار آلمانی بود. این هفته نامه که توسط گئورگ هیرت در مونیخ تأسیس شد و تا زمان مرگش در سال ۱۹۱۶ میلادی آن را منتشر کرد، در ابتدا قصد داشت هنر و صنایع دستی آلمان را به نمایش بگذارد، اما در عوض به دلیل نمایش نسخۀ آلمانی آر نُوو مشهور شد. همچنین به خاطر تصویرسازی روی جلدهای بسیار درخشان و لحن سرمقاله ای رادیکال و تأثیر آوانگاردش بر هنر و فرهنگ آلمان برای دهه ها شهرت داشت و در نهایت جنبش یوگنداشتیل ( «سبک جوان» ) را در مونیخ و وایمار و مستملکات هنرمندان دارمشتات راه اندازی کرد. [ ۱]
این مجله، همراه با چندین مجلۀ دیگر که کم و بیش همزمان راه اندازی شدند، از جمله: پان، زیمپلیتسیموس، دکوراتیوه کونست ( «هنر تزئینی» ) و دویچه کونست اوند دکوراتسیون ( «هنر و تزئینات آلمانی» ) [ ۲] در مجموع باعث برانگیختن علاقه در بین صنعتگران ثروتمند و هنر سالاری شد که بیشتر علاقه به یوگنداشتیل را از هنر دو بعدی ( طراحی گرافیک ) به هنر سه بعدی ( معماری ) و همچنین هنرهای کاربردی بیشتر گسترش داد. [ ۲] سنت گزامت کونست ورک آلمان ( «اثر هنری درهم آمیخته» ) در نهایت ادغام شد و این علایق را به جنبش باوهاوس تبدیل کرد. [ ۲]
گئورگ هیرت این مجله را در سال ۱۸۹۶ میلادی برای راه اندازی یک رنسانس فرهنگی جدید در مونیخ تأسیس کرد. از همان ابتدا، او قصد داشت مجلات را کلکسیونی و در نتیجه متمایز کند. [ ۳] در هفت جلد اول، او بیش از ۲۵۰ هنرمند را به نمایش گذاشت که اکثریت آن ها ناشناخته بودند. [ ۳] پس از جنگ جهانی اول، این مجله با حضور هنرمندان جوان از مد افتاد. [ ۳] از جمله مشارکت کنندگان ثابت آن برونو پال بود.
هیرت به مدت ۲۰ سال سرپرستی مجله را بر عهده داشت و در سال ۱۹۱۶ میلادی درگذشت. فرانتس شوئنبرنر ناشر شد و مجموعه ای از ویراستاران هنری در جلد و تصویرسازی های آن نقش داشتند، از جمله: هانس ای. هیرش، تئودور ریگلر و ولفگانگ پتزت، به همراه فریتز فون اوستینی و آلبرت متیو برای ویرایش متون، و هاینریش فرانتس لانگ به عنوان ویرایشگر عکس.
همان طور که جاه طلبی های اولیه هنرها و صنایع دستی کم رنگ شد و هنر نو آلمانی بر زیبایی شناسی مجله تسلط یافت، تصاویر نمادین از جوانان برهنه در صحنه های ایده آل طبیعت بیشتر به تصویر کشیده شد. [ ۴] همراه با دیگر نمادهای طبیعت در جادویی ترین حالت خود — نیمف ها، سانتورها، و ساتیرها — ارتباط بین یوگنداشتیل و جنبش لبنس رفورم ( «اصلاح زندگی» ) که بازگشت به یک سبک زندگی «طبیعی» را تشویق می کرد، رشد کرد. [ ۴] این مجله علاوه بر تصاویر مدرن و تزئینات آر نُوو، هنر امپرسیونیستی و اکسپرسیونیستی را نیز به نمایش می گذاشت.
عکس یوگند (مجله)عکس یوگند (مجله)عکس یوگند (مجله)عکس یوگند (مجله)عکس یوگند (مجله)عکس یوگند (مجله)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس