یوهان برنهارد فیشر فن ارلاخ ( انگلیسی: Johann Bernhard Fischer von Erlach؛ ۲۰ ژوئیهٔ ۱۶۵۶ – ۵ آوریل ۱۷۲۳ ) معمار، پیکره ساز، تاریخ نگار اتریشی و از سرآمدان شیوه باروک در معماری بود. ارلاخ نگاه نوینی در معماری پدید آورد که آمیزه شگفت انگیزی از شیوه های گوناگون بود. کتابش با نام طرح هایی در معماری تاریخی ( A Plan of Civil and Historical Architecture ) نخستین تاریخ تطبیقی معماری در اندازه بین المللی بود. ترجمه انگلیسی این کتاب، با نام طرحی از معماری شهری و تاریخی ( Entwurff Einer Historischen Architectur ) در ۱۷۳۰ چاپ شد. او به عنوان سرمهندس و معمار ویژه دربار هابسبورگ اتریشی پیشرفت بسیاری کرد و در همان هنگام پی برد که معماری کهن ایران ( هخامنشی ) و معماری روزآمد آن زمان ( صفویان ) از گونه ای شیوه درباری برخوردار است که هم تراز و شایسته سنجش با ساختمان های بناهای باروک اتریش است که او در دست ساخت داشت. در نگارش کتاب معماری خود، به خوبی از معماری و شهرسازی ایران و از سازه های پرشکوه پادشاهی اصفهان و پل های شگفت انگیزش نگاشته و بر پایه آنچه که از سفرنامه های جهانگردان درک نکرده، آنها را با دیدگاه های شخصی خود پیوند زده و بازسازی کرده است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف