یوم الفصل

[ویکی فقه] یکی از نام های قیامت که در قرآن به آن اشاره شده است، یوم الفصل، یعنی روز جدایی حق از باطل می باشد.
یوم الفصل تعبیری قرآنی برای قیامت به معنای روز جدایی است و قرآن بارها از این تعبیر برای قیامت بهره برده است.
وجوه تعبیر یوم الفصل
برای این تعبیر قرآنی وجوهی برشمرده اند: جدایی حقّ از باطل؛ جدایی مؤمنان از کافران؛ جدایی پدر و مادر از فرزندان؛ جدایی برادر از برادر.
مراد از یوم الفصل
محتمل است مراد از یوم الفصل، «روز داوری» باشد؛ زیرا چون قاضی، داوری می کند و حکم می دهد و کشمکش را پایان می بخشد، حکم او را «فصل» می خوانند؛ بدین معنا که مخاصمه راپایان داده است.

[ویکی شیعه] یَوْم ُالْفَصْل، (به معنای: روز جدایی) از نام های روز قیامت که در قرآن آمده است. مفسران نام‎گذاری روز قیامت به یوم الفصل را به این دلیل دانسته اند که در روز قیامت، بین حق و باطل جدایی می افتد.
فصل به معنای بریدن و جدا کردن است. در کتاب مفردات گفته شده که فصل، جدا کردن دو چیز از همدیگر است به طوری که میان آن دو فاصله باشد، مانند آیه «هذا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ‏» ترجمه: این روز قیامت و روز جدا کردن حق از باطل است که تکذیب می کردید.
علامه طباطبایی معتقد است منظور از یوم الفصل، روز قیامت است که طبق آیه ۱۷ سوره حج، در آن روز، خدا بین مخلوقات، جدایی می اندازد. و قیامت به این دلیل «یوم الفصل» نامیده شده که در آن روز، حق و باطل یا مجرمین از متقین جدا می شوند. او آیه ۵۹ سوره یس وَ امْتازُوا الْیَوْمَ أَیُّهَا الْمُجْرِمُونَ؛ ای مجرمین امروز از همدیگر جدا شوید. را شاهدی برای این معنا می داند.