یوسف کارش ( ارمنی: Յուսուֆ Քարշ، خوانده شود هُوسِپ کارش، انگلیسی: Yousuf Karsh؛ ۲۳ دسامبر ۱۹۰۸ – ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۰۲ ) عکاس تک چهره ارمنی - کانادایی بود.
کارش در ۲۳ نوامبر ۱۹۰۸ در ماردین امپراتوری عثمانی و از والدینی ارمنی زاده شد. دوران کودکی او با نسل کشی ارمنی ها توسط حکومت ترکان جوان همزمان بود. در سن ۱۶ سالگی والدین یوسف وی را به نزد عمویش «جورج ناکاش» به کانادا فرستادند. او عکاسی را نزد جان گارو ( John Garo ) هنرمند آمریکایی آموخت و پس از ۴ سال به کانادا بازگشت.
یوسف کارش استودیوی خود را در اتاوا در نزدیکی دفتر دولت کانادا برپا کرد. آشنایی او با نخست وزیر ویلیام لیون مکنزی کینگ باعث شد پای رجل سیاسی به استودیو وی باز شد که وینستون چرچیل یکی از آنها بود.
امروزه آثار او جزء گنجینهٔ موزه ها و نگارخانه هایی همچون موزه هنر مدرن نیویورک، نگارخانه بین المللی پرتره لندن، و موزه متروپولیتن هنر نیویورک به حساب می آید.
او در ثبت لحظاتی که به درون و حالات سوژه اش نزدیک باشد تبحر داشت. کارش می گفت:
«درون هر مرد و زنی رازی نهفته است و من به عنوان یک عکاس وظیفه دارم تا این را در لحظه ای که عکس می گیرم فاش کنم. »
او این اعتقادش را در تصاویری که از شخصیت های مختلف گرفته بود نشان داده است.
کارش در اواخر دهه ۱۹۹۰ به بوستون، ماساچوست نقل مکان نمود و در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲ در سن ۹۳ سالگی پس از یک عمل جراحی درگذشت.
یکی از پرآوازه ترین تک چهره های یوسف کارش، تک چهره وینستون چرچیل است. این تک چهره «شیر غران» نامیده می شود. عده این عکس را نماد عزم راسخ بریتانیا برای رؤیایی با آلمان نازی می دانند. این نگاره را را یوسف کارش در سال ۱۹۴۱ و پس از سخنرانی چرچیل در مجلس کانادا از او گرفت.
این که یوسف کارش برای گرفتن این عکس چگونه چرچیل را وادار به برداشتن سیگار از گوشه لبش کرده است به اندازه خود تک چهره شهرت دارد. یوسف کارش گفته بود: «ابتدا زیر سیگاری را جلو بردم اما ا خیال خاموش کردن سیگار را نداشت… صبر کردم. اما او با ولع به سیگار پک می زد… بعد به سوی او رفتم و بدون این که نشان دهم چه قصدی دارم و البته کاملاً مودبانه گفتم قربان بنده را ببخشید و دستم را جلو بردم و سیگار را از گوشه لبش برداشتم. هنگامیکه به پشت دوربین برگشتم و به چهره چرچیل نگاه کردم دیدم چشمانش به قدری غضب آلود بود که گویی می خواست من را ببلعد. در همان لحظه بود که عکس را گرفتم».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکارش در ۲۳ نوامبر ۱۹۰۸ در ماردین امپراتوری عثمانی و از والدینی ارمنی زاده شد. دوران کودکی او با نسل کشی ارمنی ها توسط حکومت ترکان جوان همزمان بود. در سن ۱۶ سالگی والدین یوسف وی را به نزد عمویش «جورج ناکاش» به کانادا فرستادند. او عکاسی را نزد جان گارو ( John Garo ) هنرمند آمریکایی آموخت و پس از ۴ سال به کانادا بازگشت.
یوسف کارش استودیوی خود را در اتاوا در نزدیکی دفتر دولت کانادا برپا کرد. آشنایی او با نخست وزیر ویلیام لیون مکنزی کینگ باعث شد پای رجل سیاسی به استودیو وی باز شد که وینستون چرچیل یکی از آنها بود.
امروزه آثار او جزء گنجینهٔ موزه ها و نگارخانه هایی همچون موزه هنر مدرن نیویورک، نگارخانه بین المللی پرتره لندن، و موزه متروپولیتن هنر نیویورک به حساب می آید.
او در ثبت لحظاتی که به درون و حالات سوژه اش نزدیک باشد تبحر داشت. کارش می گفت:
«درون هر مرد و زنی رازی نهفته است و من به عنوان یک عکاس وظیفه دارم تا این را در لحظه ای که عکس می گیرم فاش کنم. »
او این اعتقادش را در تصاویری که از شخصیت های مختلف گرفته بود نشان داده است.
کارش در اواخر دهه ۱۹۹۰ به بوستون، ماساچوست نقل مکان نمود و در ۱۳ ژوئیه ۲۰۰۲ در سن ۹۳ سالگی پس از یک عمل جراحی درگذشت.
یکی از پرآوازه ترین تک چهره های یوسف کارش، تک چهره وینستون چرچیل است. این تک چهره «شیر غران» نامیده می شود. عده این عکس را نماد عزم راسخ بریتانیا برای رؤیایی با آلمان نازی می دانند. این نگاره را را یوسف کارش در سال ۱۹۴۱ و پس از سخنرانی چرچیل در مجلس کانادا از او گرفت.
این که یوسف کارش برای گرفتن این عکس چگونه چرچیل را وادار به برداشتن سیگار از گوشه لبش کرده است به اندازه خود تک چهره شهرت دارد. یوسف کارش گفته بود: «ابتدا زیر سیگاری را جلو بردم اما ا خیال خاموش کردن سیگار را نداشت… صبر کردم. اما او با ولع به سیگار پک می زد… بعد به سوی او رفتم و بدون این که نشان دهم چه قصدی دارم و البته کاملاً مودبانه گفتم قربان بنده را ببخشید و دستم را جلو بردم و سیگار را از گوشه لبش برداشتم. هنگامیکه به پشت دوربین برگشتم و به چهره چرچیل نگاه کردم دیدم چشمانش به قدری غضب آلود بود که گویی می خواست من را ببلعد. در همان لحظه بود که عکس را گرفتم».
wiki: یوسف کارش