یوره ای

یوره ای ( ژاپنی: 幽霊, هپبورن: Yūrei؟ ) چهره هایی در فولکلور ژاپنی قابل قیاس با مفهوم غربی شبح هستند. این نام متشکل از دو کانجی است، ( یو ) ، به معنای «کم نور» یا «تاریک» و ( رئی ) ، به معنای «جان» یا «روح» است. نام های جایگزین عبارتند از بوره ای ( 亡霊؟ ) ، به معنای ارواح ویران شده یا جدامانده، شیریو ( 死霊؟ ) ، به معنای ارواح مرده، یا در معنای فراگیرتر یوکای ( 妖怪؟ ) یا اباکه ( お化け؟ ) . تصور می شود که آن ها مانند همتایان چینی، کره ای و غربی خود، ارواح محروم از آرامش در زندگی پس از مرگ هستند.
انواع مختلفی از یوره ای وجود دارد. در بیشتر موارد، چگونگی نحوهٔ ظاهر شدنشان به شرایط مرگ آن ها بستگی دارد. آن ها ویژگی و لباس هایی را که به هنگام کفن و دفن به تن داشتند را حفظ می کنند، این بدین معنی است که کیمونوهای سفید رنگ خاک سپاری یا یونیفرم جنگجویان کشته شده به تن دارند. گاهی اوقات زخم های خونینی دارند که نشان دهندهٔ نحوه مرگشان است. موهایشان معمولاً بلند و ژولیده است که اغلب صورتشان را می پوشاند و ظاهرشان را از آنچه که است ناراحت کننده تر می سازد. دست هایشان از مچ دست آویزان است. یوره ای ها رنگی شفاف دارند و به زحمت قابل مشاهده هستند. در بیشتر موارد تا حدی کم رنگ هستند که به نظر می رسد پا ندارند. یوره ای قادر به اجرای نفرین های قدرتمندی هستند. آن ها به اطراف پرسه می زنند، بلکه یک مکان یا شخص خاصی را شکار کنند. منظور از مکان، اغلب جایی است که در آنجا کشته یا دفن شده اند، و در مورد یک شخص، معمولاً قاتل آن ها یا معشوقشان است. آن ها تا زمانی که به آرامش برسند، در این دنیا گرفتار هستند. [ ۱]