یهودیان کایفنگ

یهودیان کایفنگ ( به چینی:開封猶太族، عبری: יהדות קאיפנג ) اعضای یک جامعه کوچک یهودی در کایفنگ، در استان هنان چین هستند، که اعضای آنها با حفظ برخی از سنت ها و آداب و رسوم یهودیان، تا حد زیادی به جامعه چین ترکیب شده بودند. مبدأ و زمان ورود آنها به کایفنگ مورد بحث کارشناسان است.
اکثر محققان معتقدند که یک جامعه یهودی از زمان سلسله شمال سونگ ( ۹۶۰–۱۱۲۷ ) در کایفنگ وجود داشته است، گرچه برخی از محققان ورود آنها را به سلسله تانگ ( ۶۱۸–۹۰۷ ) یا قبل از آن اعلام کردند. کایفنگ، که در آن زمان پایتخت سلسله سونگ شمالی بود، شهری جهان وطنی در شعبه ای از جاده ابریشم بود. فرض بر این است که یک جامعه کوچک از یهودیان مزراحی، که به احتمال زیاد از ایران یا هند بودند یا از پناهندگان یهودی که احتمالاً از جنگهای صلیبی فرار کرده بودند، از طریق یک زمین یا یک مسیر دریایی وارد شدند، در شهر اقامت گزید و در سال ۱۱۶۳ یک کنیسه ساختند[ ۲] شواهد قطعه ای که مربوط به سده یازدهم است نشان می دهد که در آن زمان، جامعه یهودی کایفنگ اساساً از ریشه یهودیان پارسی بوده است اما برخی از اعضای آن ممکن است از زمینه های مختلف بوده باشند. تصور می شود که برخی از یهودیان کایفنگ در اصل از عراق کنونی آمده اند. بسیاری از نامهای عبری معروف یهودیان کایفنگ فقط در میان یهودیان ایرانی و بابلی یافت می شد. منابع مکتوب یهودی چگونگی ورود یهودیان به کایفنگ را ذکر نکرده اند، اگرچه در یک افسانه آمده است که آنها از طریق زمین در جاده ابریشم وارد شده اند. تصور می شود که گروه اصلی یهودیان که نقشی تعیین کننده در تأسیس جامعه یهودیان کایفنگ داشتند، از راه زمینی وارد شدند، در حالی که سایر یهودیان، به ویژه آنهایی که قبل از استقرار در کایفنگ در ابتدا در شهرهای دیگر چین زندگی می کردند، از طریق دریا با بازرگانان ایرانی که از خلیج فارس از طریق اقیانوس هند به جنوب چین رفتند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد یهودیان از طریق مسیر کاروان شمالی به چین سفر کرده اند. اجداد یهودیان کایفنگ ممکن است در درجه اول یهودیان بخارایی باشند ( یهودیانی با اصالت پارسی که در آسیای میانه ساکن شدند ) . عبارات فارسی مراسم مذهبی یهود کایفنگ با گویش بخارایی نوشته شده و یهودیان بخارا معتقدند که در گذشته، برخی از خویشاوندان آنها به چین مهاجرت کرده اند و دیگر با کشور مبدأ تماس ندارند. [ ۳]