یهر

لغت نامه دهخدا

یهر. [ ی َ هََ ] ( ترکی ،اِ ) زین برگ و ساز اسب. اوستام. ( یادداشت مؤلف ).
- یهرپوش ؛ زین پوش. زین پوش اسب. ( یادداشت مؤلف ).

یهر. [ ی َ هََ / ی َ ] ( ع ص ، اِ ) جای فراخ تابان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جای تابان. ( آنندراج ). || ( اِمص ) ستیهیدگی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). لجاجت و ستیهیدگی. ( ناظم الاطباء ).

یهر. [ ی ُ ] ( اِ ) میل و خواهش و آرزو. ( ناظم الاطباء ).

یهر. [ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان ابرشیوه بخش حومه شهرستان دماوند، در 50هزارگزی خاور دماوند و 6هزارگزی شمال راه شوسه تهران به مازندران ، با 275 تن سکنه. آب آن از چشمه سار و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

فرهنگ فارسی

میل و خواهش و آرزو

دانشنامه عمومی

یهر (روستا). روستای یهر از توابع شهرستان دماوند واقع در استان تهران می باشد.
مردم این روستا از قومیت طبری هستند و به زبان طبری دماوندی که گویشی از زبان مازندرانی می باشد صحبت می کنند. [ ۱]
یهر. [ ۲] ( ترکی، اِ ) زین برگ و ساز اسب. اوستام. یهرپوش؛ زین پوش. زین پوش اسب. قلعه تیموری از آثار تاریخی شهرستان دماوند[ ۳] در شرقی ترین نقطه روستا واقع است. یهر در میان دره ها محصور است و عملاً در بالا کوه است و شکل زین اسب وار آن در حقیقت ریشه در نام آن دارد.
عکس یهر (روستا)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس