یرژی اسکار اشتور ( به لهستانی: Jerzy Oskar Stuhr ) ( زاده ۱۸ آوریل ۱۹۴۷ ) یکی از بنام ترین، اثرگذارترین و کاراترین افراد سینمای لهستان و بازیگر تئاتر است. او همچنین فیلم نامه نویس، کارگردان سینما و مدرس تئاتر است.
او برای دو دوره رئیس آکادمی لدویک سولسکی دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک در کراکوف بود. از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۶ و نیز از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸.
تکرار برای هنرمند گناه است. فرم باید دوباره و دوباره کشف شود، و هر سخنی باید به اندازهٔ کافی باشد تا فرمولی تازه بگشاید.
اشتور در کراکوف زاده شد. اجداد او «لوپولد اشتور» و «آنا تیل» پس از ازدواج در ۱۸۹۷ از میستل بیچ اتریش به کراکوف مهاجرت کرده بودند. او مدرک ادبیات لهستانی خود را در ۱۹۷۰ از دانشگاه یاگیولنیان اخذ کرد. دو سال پس از آن را نیز در دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک کراکوف ( PWST ) بازیگری خواند، جایی که در آن به رتبهٔ استادی دست یافت.
در اوایل دههٔ ۱۹۷۰، اشتور در تئاترهای لهستان ظاهر شد و در صنایع تولید فیلم به فعالیت پرداخت. اولین نقش خود را با بازی در نمایش «پدران آدم» به کارگردانی کنراد سوینارسکی ایفا کرد.
در میانه های دههٔ ۱۹۷۰ بود که با کریستوف کیشلوفسکی آشنا شد و همکاری با او را تا زمان مرگ کیشلوفسکی در ۱۹۹۶ ادامه داد. شاید برای مخاطبان بین المللی اشتور با نقش کوتاهش «ژورک» آرایشگر کودن در «سه رنگ: سفید» اثر کیشلوفسکی شناخته شده تر باشد که او در کنار ژولی دلپی، ژانوس گجوس و ژیگنیو زاماچوفسکی بازی کرد. در لهستان و کشورهای اطراف، او بیش تر برای نقش «مکس» در کمدی پادآرمان شهر مأموریت سکسی ژولیوس ماچولسکی سال ۱۹۸۴ مشهور است ( یکی از معروف ترین فیلم های لهستانی ) ، و برای مخاطبان کم سن و سال تر برای دوبلهٔ لهستانی نقش الاغ در سه گانهی شرک آشناست. از دیگر نقش های مهم او می توان زخم ( فیلم ) کیشلوفسکی ( ۱۹۷۶ ) ، شیفته دوربین ( ۱۹۷۹ ) و قسمت ۱۰ سریال ده فرمان ( ۱۹۸۸ ) ، ماچالسکی کینگ سایز ( ۱۹۸۷ ) ، قاتل ( ۱۹۹۷ ) و قاتل ۲ ( ۱۹۹۹ ) و «زندگی زانوسی برای زانوسی» ( ۱۹۸۸ ) اشاره کرد. اشتور هم چنین با کارگردانان لهستانی اگنسژا هلند، آندره وایدا و کژیشتف ژانوسی کار کرده است.
در ۱۹۸۵ اشتور نخستین کارگردانی خود را انجام داد و نسخهٔ لهستانی نمایش پاتریک زوسکیند «دابل باس» را به روی صحنه برد که تنها نقش آن را نیز خودش بازی می کرد. علی رغم موفقیت تولید، این امر تا ۱۹۹۵ که اشتور کارگردانی فیلم را نیز با «فهرست عشاق» و بر اساس رمانی از یرزی پیلچ آغاز کرد ادامه نیافت. منتقدان، تلاش بعدی او «داستان های عشق» ( ۱۹۹۷ ) را با کارهای کیشلوفسکی مقایسه می کنند. فیلم از چهار اپیزود نامرتبط تشکیل شده که اشتور در هر یک از آن ها نقش اصلی را ایفا می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو برای دو دوره رئیس آکادمی لدویک سولسکی دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک در کراکوف بود. از ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۶ و نیز از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸.
تکرار برای هنرمند گناه است. فرم باید دوباره و دوباره کشف شود، و هر سخنی باید به اندازهٔ کافی باشد تا فرمولی تازه بگشاید.
اشتور در کراکوف زاده شد. اجداد او «لوپولد اشتور» و «آنا تیل» پس از ازدواج در ۱۸۹۷ از میستل بیچ اتریش به کراکوف مهاجرت کرده بودند. او مدرک ادبیات لهستانی خود را در ۱۹۷۰ از دانشگاه یاگیولنیان اخذ کرد. دو سال پس از آن را نیز در دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک کراکوف ( PWST ) بازیگری خواند، جایی که در آن به رتبهٔ استادی دست یافت.
در اوایل دههٔ ۱۹۷۰، اشتور در تئاترهای لهستان ظاهر شد و در صنایع تولید فیلم به فعالیت پرداخت. اولین نقش خود را با بازی در نمایش «پدران آدم» به کارگردانی کنراد سوینارسکی ایفا کرد.
در میانه های دههٔ ۱۹۷۰ بود که با کریستوف کیشلوفسکی آشنا شد و همکاری با او را تا زمان مرگ کیشلوفسکی در ۱۹۹۶ ادامه داد. شاید برای مخاطبان بین المللی اشتور با نقش کوتاهش «ژورک» آرایشگر کودن در «سه رنگ: سفید» اثر کیشلوفسکی شناخته شده تر باشد که او در کنار ژولی دلپی، ژانوس گجوس و ژیگنیو زاماچوفسکی بازی کرد. در لهستان و کشورهای اطراف، او بیش تر برای نقش «مکس» در کمدی پادآرمان شهر مأموریت سکسی ژولیوس ماچولسکی سال ۱۹۸۴ مشهور است ( یکی از معروف ترین فیلم های لهستانی ) ، و برای مخاطبان کم سن و سال تر برای دوبلهٔ لهستانی نقش الاغ در سه گانهی شرک آشناست. از دیگر نقش های مهم او می توان زخم ( فیلم ) کیشلوفسکی ( ۱۹۷۶ ) ، شیفته دوربین ( ۱۹۷۹ ) و قسمت ۱۰ سریال ده فرمان ( ۱۹۸۸ ) ، ماچالسکی کینگ سایز ( ۱۹۸۷ ) ، قاتل ( ۱۹۹۷ ) و قاتل ۲ ( ۱۹۹۹ ) و «زندگی زانوسی برای زانوسی» ( ۱۹۸۸ ) اشاره کرد. اشتور هم چنین با کارگردانان لهستانی اگنسژا هلند، آندره وایدا و کژیشتف ژانوسی کار کرده است.
در ۱۹۸۵ اشتور نخستین کارگردانی خود را انجام داد و نسخهٔ لهستانی نمایش پاتریک زوسکیند «دابل باس» را به روی صحنه برد که تنها نقش آن را نیز خودش بازی می کرد. علی رغم موفقیت تولید، این امر تا ۱۹۹۵ که اشتور کارگردانی فیلم را نیز با «فهرست عشاق» و بر اساس رمانی از یرزی پیلچ آغاز کرد ادامه نیافت. منتقدان، تلاش بعدی او «داستان های عشق» ( ۱۹۹۷ ) را با کارهای کیشلوفسکی مقایسه می کنند. فیلم از چهار اپیزود نامرتبط تشکیل شده که اشتور در هر یک از آن ها نقش اصلی را ایفا می کند.
wiki: یرژی اشتور