یحیی بن حبش سهروردی

[ویکی فقه] شهاب الدین یحیی بن حبش سهروردی، معروف به «شیخ اشراق»، از برجسته ترین چهره های حکمت اسلامی و فرهنگ ایران زمین و گوهری تابناک در میان همه فرزانگان عالم است.
وی در سال ۵۴۹ ق، در قریه سهرورد زنجان دیده به جهان گشود. در مراغه نزد مجد الدین جیلی به تحصیل پرداخت و اصول فقه را آموخت. در همین شهر و در محضر همین استاد، با فخر رازی همدرس بود.
تحصیل
وی برای تکمیل تحصیلات و معلومات خود از مراغه، راهی اصفهان شد و در این شهر با افکار و آرای شیخ الرئیس (ابن سینا) که در آن زمان در کمال شهرت بود، آشنایی کامل یافت.
افشای ناخواسته اسرار
وی در بیان مسائل، بی باک بود و صراحت لهجه او گاهی به فاش شدن اسرار سیر و سلوک و رموز عرفان منجر می شد. سرانجام، فقهای قشری عامه که تنها به ظواهر شریعت توجه داشتند، علیه او شوریدند و سخنانش را خلاف اصول دین پنداشتند؛ تا جایی که «ملک ظاهر» را به قتل او تشویق کردند. ملک که در باطن به شیخ ارادت می ورزید، به خواسته فقها وقعی ننهاد و از قتل او ابا کرد.
صدور دستور قتل
...