یحیی انصاری شیرازی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] یحیی انصاری شیرازی (۱۳۰۶ش - ۱۳۹۳ ش) از مجتهدان شیعه و از اساتید منطق، فلسفه، عرفان و اخلاق در حوزه علمیه قم. شهرت او ناشی از سال های طولانی تدریس در حوزه علمیه و نیز ویژگی های اخلاقی و زندگی زاهدانه اوست. از او کتابی ۴ جلدی که شرحی مفصل بر شرح منظومه ملا هادی سبزواری است منتشر شده است.
در سال ۱۳۰۶ش در نودایجان داراب، از توابع شیراز به دنیا آمد. پدرش شیخ محمد فخر انصاری فرزند شیخ زکریا نصیر الاسلام انصاری از سران و مبارزان مشروطه بود. نسب خاندان او به جابر بن عبدالله انصاری می رسد.

پیشنهاد کاربران

یحیی انصاری شیرازی ( زادهٔ ۱۳۰۶ –درگذشته ۱۴ دی۱۳۹۳ ) مجتهد شیعی ایرانی و استاد اخلاق، عرفان و فلسفه حوزه علمیه قم و از مهم ترین مدرسان حکمت متعالیه و شرح منظومه ملا هادی سبزواری بود و از این رو به «شیخ الاشراق» و «قدوة المتألهین» لقب گرفته بود.
...
[مشاهده متن کامل]

یحیی انصاری شیرازی در سال ۱۳۰۶ در روستای نوایگان شهرستان داراب زاده شد. پدر و جد وی از روحانیون ناحیه فارس و داراب بودند. جد وی زکریا انصاری از همرزمان سید عبدالحسین لاری علیه نفوذ انگلیس به شمار می رفت و طرفدار نهضت مشروطه بود؛ وی از سوی آخوند خراسانی ( رهبر مشروطه ایران ) انگشتری را به عنوان تبرک دریافت داشته بود و هنگام کشته شدن نیز آن را به دست داشت.
یحیی انصاری در سال ۱۳۲۰ برای ادامه تحصیل، وارد حوزه علمیه شیراز شد و پس از ۱۰ سال، برای دروس خارج عازم قم شد. در آنجا وی از شاگردان سید محمدحسین طباطبایی در درس فلسفه و از شاگردان خصوصی روح الله خمینی و از هم درسان و دوستان جوادی آملی، و حسن زاده آملی بود و با ابراهیم امینی، سید عباس ابوترابی، احمد احمدی و غلامحسین ابراهیمی دینانی نیز رابطه دوستی داشت.
سید رضابهاءالدینی ومحمد جواد انصاری همدانی ، سید حسین طباطبایی بروجردی، سید روح الله خمینی، سید محمد رضاگلپایگانی، مرتضی حائری، سید محمد حسین طباطبایی، الهی طباطبایی، سید محمدباقر سلطانی و محمد علی اراکی از استادان وی بودند.
تدریس در حوزه علمیه را به صورت رسمی از سال ۱۳۴۰ آغاز کرد. وی علاوه بر تدریس دروس فقهی و رسمی حوزه در زمینه فلسفه و عرفان مدرس کتب شرح فصوص قیصری، تمهید القواعد و مصباح الانس، منازل السائرین، منظومه ملاهادی سبزواری و «اسفار اربعه» ملاصدرا بود.
وی سابقه مبارزه با دولت پهلوی و بازداشت در زندان های ساواک و سه سال تبعید در کوهدشت لرستان و نائین اصفهان را دارد. انصاری شیرازی، یکی از دوازده نفری بود که پس از رحلت بروجردی، مرجعیت روح الله خمینی را در سال ۱۳۴۲ تأیید کرد.
در مرداد ماه سال ۱۳۴۳ پس از منبر رفتن در مسجد امام حسن ( ع ) ، مورد تذکّر قرار گرفت. در مورخه ۱۲ / ۱۲ / ۴۳ به جرم اقدام ضد امنیت داخلی دستگیر و بازداشت شد و در مورخه ۷ / ۱ / ۴۴ از زندان آزاد و قرار بازداشت وی به قرار التزام عدم خروج از حوزه قضایی تهران تبدیل گردید. او در پی ایراد سخنرانی های افشاگرانه در مورخه ۲ / ۱۰ / ۴۴ از سوی ساواک ممنوع المنبر شد. در یکی از گزارش های ساواک دربارهٔ وی چنین آمده است: «نامبرده بالا از روحانیون ناراحت و اخلالگر و طرفدار خمینی در شهرستان قم بوده که در فعالیت های ضد امنیتی و تحریک طلاب علوم دینی و متعصبین مذهبی به شورش و بلوا دخالت داشته که به همین جهت وضعیت یاد شده در کمیسیون امنیت اجتماعی مورخه ۲۲ / ۵ / ۵۲ شهرستان قم مطرح و نتیجتاً به سه سال اقامت اجباری در کوهدشت لرستان محکوم گردیده که در حال حاضر متواری می باشد. »

یحیی انصاری شیرازی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/یحیی_انصاری_شیرازی

بپرس