روش یای احصاری - رمز - یای انصحاری ( به انگلیسی: xor–encrypt–xor ( XEX ) ) یکی از مدهای کاری رمزهای قطعه ای است و از روش های رمزگذاری قطعه ای محسوب می شود.
• روش های مبتنی بر این روش، به وسیله ی حالتی خاص به نام دزدی متن رمزشده ( به انگلیسی: ciphertext stealing ( XTS mode ) ) به عنوان یکی از معروف ترین حالت های کاری برای رمزگذاری کل دیسک ( به انگلیسی: whole - disk encryption ) محسوب می شوند.
• این روش یکی از حالت های پراستفاده ی سفید کردن کلید محسوب می شود.
• این روش به عنوان بخشی از طرح های پیشنهادی برای کارت های هوشمند می باشد. [ ۱] [ ۲]
در سال 1984، برای محافظت استاندارد رمزنگاری داده ها در برابر حملات جستجوی فراگیر، رونالد ریوست روش استاندارد رمزنگاری داده ها تغییریافته ( به انگلیسی: DES - X ) را پیشنهاد داد. در این روش، یک کلید تعیین شده اولیه با متن ساده اولیه یای انحصاری شده و سپس متن رمزشده توسط استاندارد رمزنگاری داده ها و یک کلید مخفی مخصوص رمز شده و در نهایت خروجی رمزشده توسط استاندارد رمزنگاری داده ها با یک کلید دیگر یای انحصاری شده تا متن رمزشده نهایی را تولید کند. [ ۳]
در سال 1991، ایون ( به انگلیسی: Even ) و منصور ( به انگلیسی: Mansour ) بر اساس ساختار موجود در استاندارد رمزنگاری داده ها تغییریافته ( به انگلیسی: DES - X ) یک روش به نام ساختار دو کلیده ایون - منصور ( به انگلیسی: two - key Even–Mansour scheme ) را پیشنهاد دادند که شاید ساده ترین روش رمزگذاری قطعه ای ممکن باشد: متن ساده ی اولیه توسط با یک کلید اولیه یا ی انحصاری می شود، سپس یک جایگشت بدون کلید عمومی ( معمولاً جایگشت شبه تصادفی ) بر روی خروجی قبلی اعمال شده و در نهایت خروجی با یک کلید دیگر یا ی انحصاری می شود تا خروجی نهایی به عنوان متن رمزشده تولید شود. [ ۳] [ ۴]
مطالعه رمزگذاری های قطعه ای ساده مانند ایون - منصور ( به انگلیسی: Even - Mansour ) ، بینش و دانش فراوانی در مورد امنیت شبکه های فایستل ( ماندن استاندارد رمزنگاری داده ها ) را می دهد و در فهمیدن طراحی رمزگذاری های قطعه ای به صورت کلی کمک می کنند. [ ۵]
بعدها اردانکلمن ( به انگلیسی: Orr Dunkelman ) و ناتان کلر ( به انگلیسی: Nathan Keller ) و ادی شمیر ( به انگلیسی: Adi Shamir ) اثبات کردند که حتی روش ایون - منصور ( به انگلیسی: Even - Mansour ) را می توان ساده تر نمود و همچنان امنیت قابل اثبات موجود در آن روش را حفظ نمود. نتیجه ی آن تولید ساختار تک کلیده ایون - منصور ( به انگلیسی: single - key Even–Mansour scheme ) بود که در آن متن ساده اولیه با یک کلید یا ی انحصاری شده، سپس یک جایگشت بدون کلید عمومی ( معمولاً جایگشت شبه تصادفی ) بر روی خروجی قبلی اعمال شده و در نهایت همان کلید اولیه با متن نهایی یا ی انحصاری شده تا متن رمزشده نهایی تولید شود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• روش های مبتنی بر این روش، به وسیله ی حالتی خاص به نام دزدی متن رمزشده ( به انگلیسی: ciphertext stealing ( XTS mode ) ) به عنوان یکی از معروف ترین حالت های کاری برای رمزگذاری کل دیسک ( به انگلیسی: whole - disk encryption ) محسوب می شوند.
• این روش یکی از حالت های پراستفاده ی سفید کردن کلید محسوب می شود.
• این روش به عنوان بخشی از طرح های پیشنهادی برای کارت های هوشمند می باشد. [ ۱] [ ۲]
در سال 1984، برای محافظت استاندارد رمزنگاری داده ها در برابر حملات جستجوی فراگیر، رونالد ریوست روش استاندارد رمزنگاری داده ها تغییریافته ( به انگلیسی: DES - X ) را پیشنهاد داد. در این روش، یک کلید تعیین شده اولیه با متن ساده اولیه یای انحصاری شده و سپس متن رمزشده توسط استاندارد رمزنگاری داده ها و یک کلید مخفی مخصوص رمز شده و در نهایت خروجی رمزشده توسط استاندارد رمزنگاری داده ها با یک کلید دیگر یای انحصاری شده تا متن رمزشده نهایی را تولید کند. [ ۳]
در سال 1991، ایون ( به انگلیسی: Even ) و منصور ( به انگلیسی: Mansour ) بر اساس ساختار موجود در استاندارد رمزنگاری داده ها تغییریافته ( به انگلیسی: DES - X ) یک روش به نام ساختار دو کلیده ایون - منصور ( به انگلیسی: two - key Even–Mansour scheme ) را پیشنهاد دادند که شاید ساده ترین روش رمزگذاری قطعه ای ممکن باشد: متن ساده ی اولیه توسط با یک کلید اولیه یا ی انحصاری می شود، سپس یک جایگشت بدون کلید عمومی ( معمولاً جایگشت شبه تصادفی ) بر روی خروجی قبلی اعمال شده و در نهایت خروجی با یک کلید دیگر یا ی انحصاری می شود تا خروجی نهایی به عنوان متن رمزشده تولید شود. [ ۳] [ ۴]
مطالعه رمزگذاری های قطعه ای ساده مانند ایون - منصور ( به انگلیسی: Even - Mansour ) ، بینش و دانش فراوانی در مورد امنیت شبکه های فایستل ( ماندن استاندارد رمزنگاری داده ها ) را می دهد و در فهمیدن طراحی رمزگذاری های قطعه ای به صورت کلی کمک می کنند. [ ۵]
بعدها اردانکلمن ( به انگلیسی: Orr Dunkelman ) و ناتان کلر ( به انگلیسی: Nathan Keller ) و ادی شمیر ( به انگلیسی: Adi Shamir ) اثبات کردند که حتی روش ایون - منصور ( به انگلیسی: Even - Mansour ) را می توان ساده تر نمود و همچنان امنیت قابل اثبات موجود در آن روش را حفظ نمود. نتیجه ی آن تولید ساختار تک کلیده ایون - منصور ( به انگلیسی: single - key Even–Mansour scheme ) بود که در آن متن ساده اولیه با یک کلید یا ی انحصاری شده، سپس یک جایگشت بدون کلید عمومی ( معمولاً جایگشت شبه تصادفی ) بر روی خروجی قبلی اعمال شده و در نهایت همان کلید اولیه با متن نهایی یا ی انحصاری شده تا متن رمزشده نهایی تولید شود. [ ۳]
