کتاب «یازده دقیقه»[ ۱] یکی دیگر از آثار ماندگار و حتی یکی دیگر از شاهکارهای پائولو کوئلیو نویسنده توانمند برزیلی است. آنچه که در اکثر آثار کوئلیو مشاهده می شود و می توان از آن به عنوان فصل مشترک آثارش نام برد، وجود روح[ ۲] زندگی و ایجاد احساس نشاط و امید است.
در حالیکه در اکثر داستان های این نویسنده، نقش های اصلی افرادی هستند که در سخت ترین شرایط زندگی می کنند اما با اتفاق ها و خودباوری هایی که در طول ماجرا روی می دهد، در دردناک ترین لحظات احساس خوشبختی پدیدار می شود و خواننده آن را با تمام وجود احساس می کند و آن را اغراق آمیز نمی بیند.
فصل های این کتاب از زبان یک زن روسپی برزیلی نوشته شده که ناخواسته به سوئیس می رود و در سرزمین غریب کارش به روسپی گری می کشد، در طول مدتی که این زن در سوئیس زندگی می کند، اتفاقات تلخ و شیرین زندگی خود را به صورت روزانه در دفترچه ای یادداشت می کند و حوادث زندگی اش را بازگو می کند.
کوئلیو، جملات عبرت آموز و مطالب آموزنده کتاب را از زبان همین زن بیان می کند. او مشقات زیادی را تحمل می کند و در نهایت به سرزمین خود بازمی گردد.
این کتاب توسط آرش حجازی به زبان فارسی ترجمه گردیده است.
برای اینکه یک ساعت با مردی بگذرانم، ۳۵۰ فرانک سوییس می گیرم. در واقع اغراق است. اگر درآوردن لباس ها را حساب نکنیم و تظاهر به محبت و صحبت دربارهٔ مسائل پیش پا افتاده و لباس پوشیدن را، کل این مدت می شود یازده دقیقه رابطه جنسی! یازده دقیقه! دنیا دور چیزی می گردد که فقط یازده دقیقه طول می کشد. به خاطر این یازده دقیقه است که در یک روز ۲۴ ساعته ( با این فرض که همه زن و شوهرها هر روز عشق بازی کنند، که مزخرف است و دروغ ) ، مردم ازدواج می کنند، خانواده تشکیل می دهند، گریه بچه ها را تحمل می کنند، مدام توضیح می دهند که چرا دیر آمده اند خانه، به صد تا زن دیگر نگاه می کنند با این آرزو که با آن ها چرخی دور دریاچه ژنو بزنند، برای خودشان لباس های گران می خرند و برای زن هایشان لباس های گران تر، به فاحشه ها پول می دهند تا جبران کمبودشان را در زندگی زناشویی شان بکنند و نمی دانند این کمبود چیست. همین یازده دقیقه، صنعت عظیم لوازم آرایش، رژیم های غذایی، باشگاه های ورزشی و پورنوگرافی را می گرداند؛ و وقتی مردها دور هم جمع می شوند، برخلاف تصور زن ها، اصلاً راجع به زن ها حرف نمی زنند. از کار و پول و ورزش حرف می زنند. یک جای کار تمدن ما ایراد اساسی دارد!
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حالیکه در اکثر داستان های این نویسنده، نقش های اصلی افرادی هستند که در سخت ترین شرایط زندگی می کنند اما با اتفاق ها و خودباوری هایی که در طول ماجرا روی می دهد، در دردناک ترین لحظات احساس خوشبختی پدیدار می شود و خواننده آن را با تمام وجود احساس می کند و آن را اغراق آمیز نمی بیند.
فصل های این کتاب از زبان یک زن روسپی برزیلی نوشته شده که ناخواسته به سوئیس می رود و در سرزمین غریب کارش به روسپی گری می کشد، در طول مدتی که این زن در سوئیس زندگی می کند، اتفاقات تلخ و شیرین زندگی خود را به صورت روزانه در دفترچه ای یادداشت می کند و حوادث زندگی اش را بازگو می کند.
کوئلیو، جملات عبرت آموز و مطالب آموزنده کتاب را از زبان همین زن بیان می کند. او مشقات زیادی را تحمل می کند و در نهایت به سرزمین خود بازمی گردد.
این کتاب توسط آرش حجازی به زبان فارسی ترجمه گردیده است.
برای اینکه یک ساعت با مردی بگذرانم، ۳۵۰ فرانک سوییس می گیرم. در واقع اغراق است. اگر درآوردن لباس ها را حساب نکنیم و تظاهر به محبت و صحبت دربارهٔ مسائل پیش پا افتاده و لباس پوشیدن را، کل این مدت می شود یازده دقیقه رابطه جنسی! یازده دقیقه! دنیا دور چیزی می گردد که فقط یازده دقیقه طول می کشد. به خاطر این یازده دقیقه است که در یک روز ۲۴ ساعته ( با این فرض که همه زن و شوهرها هر روز عشق بازی کنند، که مزخرف است و دروغ ) ، مردم ازدواج می کنند، خانواده تشکیل می دهند، گریه بچه ها را تحمل می کنند، مدام توضیح می دهند که چرا دیر آمده اند خانه، به صد تا زن دیگر نگاه می کنند با این آرزو که با آن ها چرخی دور دریاچه ژنو بزنند، برای خودشان لباس های گران می خرند و برای زن هایشان لباس های گران تر، به فاحشه ها پول می دهند تا جبران کمبودشان را در زندگی زناشویی شان بکنند و نمی دانند این کمبود چیست. همین یازده دقیقه، صنعت عظیم لوازم آرایش، رژیم های غذایی، باشگاه های ورزشی و پورنوگرافی را می گرداند؛ و وقتی مردها دور هم جمع می شوند، برخلاف تصور زن ها، اصلاً راجع به زن ها حرف نمی زنند. از کار و پول و ورزش حرف می زنند. یک جای کار تمدن ما ایراد اساسی دارد!
wiki: یازده دقیقه