یادداشت های زیرزمینی

دانشنامه عمومی

یادداشت های زیرزمینی ( روسی: Записки из подполья ) رمانی اثر نویسندهٔ سرشناس روس، فیودور داستایفسکی است. این رمان به عنوان اولین رمان اگزیستانسیالیسم شناخته می شود. این رمان توسط رحمت الهی و اخیرا هم توسط حمید رضا آتش برآب به فارسی برگردانده شده است.
بر یادداشت های زیرزمینی تفسیرهای زیادی نوشته شده است. داستایوفسکی در این رمان یک شخصیت نمادین خلق می کند. مرد زیرزمینی قهرمان نیست. او برای رسیدن به ایده ها و آرمان هایش ناتوان است. او سرشار از تناقض است. فردی تحقیر شده در اجتماع. او به درون خود می رود تا خودش را بیابد. در این اثر ما دیگر با اشرف مخلوقات رو به رو نیستیم. انسان به دنبال ارضای امیالش است و بس هرچند این امیال ویرانگر باشند. مرد زیرزمینی با انکار مداوم خود سعی در نفی همه چیز دارد. او تعلق به دنیایی که در آن زندگی می کند ندارد. یک پوچی مطلق که نشان از خودآگاهی دارد. دنیا هم او را نمی بیند. اسم داستان هم بر همین اساس است.
فئودورداستایوفسکی یادداشت های زیرزمینی را سال 1864 نوشت. در چهل سالگی بعد از گذراندن تمام مشکلات مثل بیماری، زندان، فقر، تبعیدو. . .
عکس یادداشت های زیرزمینی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

یادداشت های زیرزمینی (Zapiski iz Podpolja)
(یا: خاطرات زیرزمینی) داستانی از فیودور داستایوسکی، منتشرشده به روسی در ۱۸۶۴. این داستان که به صورت یادداشت روزانه نوشته شده، در دو بخشِ متفاوت است. در بخش نخست قهرمان داستان در زیرزمینی که نماد نفی جهان واقعیِ بیرونی است، زندگی می کند. او با سخنانی هذیان گونه به مخالفت با کسانی برمی خیزد که برخی افکار غیرمنطقی او را نادرست می خوانند. بخش دوم داستان روایت چند ماجرا از زندگی قهرمان از زبان خود اوست؛ مثلاً حکایت رابطۀ او با یک روسپی به نام لیزا، که به رد اظهار عشقِ لیزا به او، و راندن لیزا از خانه اش می انجامد. این بخش از داستان در واقع، ادعانامۀ داستایوسکی علیه تربیت کتابی است. دیگر شخصیت های داستان که هریک به نوعی بازگوکنندۀ بخشی از زندگی داستایوسکی اند، اغلب از طبقۀ کارمندان دون پایۀ دولتی اند که نظام امپراتوری نیکلای اول آن ها را بی ریشه و عاری از شخصیت کرده است. یادداشت های زیرزمینی پس از انتشار اقبالی نیافت و در مقایسه با دیگر آثار داستایوسکی کم اهمیت خوانده شد، اما منتقدانِ قرن ۲۰ برای آن جایگاهی شایسته در نظر گرفتند و آن را اثری ارزشمند توصیف کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس