یا حسین علیه السلام

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
سوزناکترین ناله برخاسته از ژرفای جان، که شیعه کربلایی با آن ندا، سیدالشهدا را صدا می زند، ندایی که قلب های عاشق حسین علیه السلام را به هم متصل می کند و حسینیان را زیرخیمه «ذکر» گرد می آورد.
شعاری که بر پرچم عزاداران محرم، بر پیشانی رزمندگان اسلام بر لب های نوحه سرایان عاشورا می درخشد و می شکفد. ندای شوق آمیزی که صحابی بزرگوار، جابر بن عبدالله انصاری، وقتی همراه عطیه بر سر تربت حسین علیه السلام آمد و بیهوش شد، چون عطیه آب به صورتش پاشید و به هوش آمد، سه بار گفت: «یا حسین! یا حسین! یا حسین!».
آنگاه گفت: «احبیب لایجیب حبیبه؟» و سپس به زیارت ابا عبدالله علیه السلام پرداخت.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.