گیوه

/give/

مترادف گیوه: پاچپله، پای پوش، چپله، کفش، ملکی

معنی انگلیسی:
light cotton summer shoes, espadrille, sneaker

لغت نامه دهخدا

گیوه. [گی وَ / وِ ] ( اِ ) نوعی پای افزار که رویه آن را ازریسمان و نخ پرگ یعنی ریسمانهای پنبه ای بافته و زیره یا ته آن را گاه از چرم و بیشتر از لته های بهم فشرده و درهم کشیده سازند. نوعی از کفش است و آن را کفش جامگی نیز گویند. ( برهان قاطع ). صاحب بهار عجم به نقل از فرهنگ قوسی گوید منسوب به گیو گودرز است و گیو آن را در هنگام سرگردانی در توران زمین ترتیب داد. و نیز گوید کفش نمدینی است که از ساق تا کعب پا برسد ومخصوص شبروان و عیاران است. اما این تعریف و گفته اساسی ندارد. جُمجُم. ( برهان قاطع ). پای افزاری که زیرآن از لته و بالای آن از ریسمان باشد. چم چم. ( برهان ): درویش گیوه در پا، نماز می گزارد... دزدی طمع در گیوه او بست. گفت با گیوه نماز نباشد درویش دریافت گفت اگر نماز نباشد گیوه باشد. ( منتخب لطایف عبید زاکانی چ برلن ص 160 ). شیخ گیوه ای در خانه می داشتند که چون در خانه بودندی در پای می کردند.... گیوه برمی گشت در مقابل پای ایشان. ( مزارات کرمان ص 88 ).
غیر نعلین و گیوه و موزه
غیر مسحی و کفش و پای اوزار.
نظام قاری ( دیوان ص 23 ).
صد کفش و گیوه در طلبش بیش میدرم
چون آرزوی موزه بلغار میکنم.
نظام قاری ( دیوان ص 26 ).
گیوه را اقسام است و از آن جمله :
- گیوه آجده ؛ که زیره آن از چرم نرم است اما سطح آن به ریسمان آژده است.
- گیوه کرمانشاهی ؛ که نوک پهن است و زیر چرم ستبر.
- گیوه ملکی ؛ گیوه ای که نوکی باریک و برگشته دارد.

گیوه. [ گی وَ ] ( اِخ ) صورتی از گیو است ، فرزند گودرز، پهلوان داستانی. نام پادشاه زمین خاوران است و او یکی از مبارزان شاه کیخسروبن سیاوخش بود. ( برهان قاطع ) ( از مؤیدالفضلا ) :
فروتر از او گیوه رزم زن
به هر کار پیروز و لشکرشکن.
فردوسی ( از حاشیه برهان چ معین ).
رجوع به گیو شود.

فرهنگ فارسی

یکی از پهلوانان داستانی ایرانی پسر گودرز داماد رستم و پدر بیژن است . گیو در جستجوی کیخسرو بتوران رفت و پس از هفت سال او را بیافت و با فرنگیس بایران آورد ( داستان ) : [ چو گودرز و چون طوس و گیو دلیر چو گستهم و شیدوش و بهرام شیر . ] ( فردوسی )
نوعی کفش که رویه آن ازنخ یاابریشم بافته میشودوته آن ازچرم یاپارچه است
( اسم ) نوعی پای افزار که روی. آنرا از ریسمان و نخ برگ یعنی ریسمانهای پنبه یی بافته و زیره یا ته آنرا گاه از چرم و غالبا از لته های بهم فشرده و درهم کشیده سازند : الغرض بنده چون زن بیوه تا پا چارق آن دگر گیوه . ( بهار ۱۲۴ : ۲ ) یا گیو. آجده .( آجیده ) . نوعی گیوه که زیر. آن از چرم نرم است اما سطح آن به ریسمان آژده است . یا گیو. کرمانشاهی . نوعی گیو. عالی که در کرمانشاه سازند . نوک آن پهن و زیر چرم ستبر است . یا گیو. ملکی . نوعی گیوه که نوکی باریک و برگشته دارد .
صورتی از گیوست فرزند گودرز پهلوان داستانی ٠ نام پادشاه زمین خاوران است و او یکی از مبارزان شاه کیخسرو بن سیاوخش بود ٠

فرهنگ معین

(وِ ) (اِ. ) نوعی کفش که رویة آن از نخ یا ابریشم بافته می شود. ، ~ها را ورکشیدن کنایه از: تصمیم به رفتن گرفتن و آمادة حرکت شدن .

فرهنگ عمید

نوعی کفش که رویۀ آن از نخ یا ابریشم بافته می شود و ته آن از چرم یا پارچه است.

گویش مازنی

/give/ گیوه – گونه ای کفش سنتی با رویه ی نخ

واژه نامه بختیاریکا

( گیوِه ) ( پ ) ؛ پوشش اصلی پای مردان و زنان بختیاری

دانشنامه عمومی

گیوه (شهر). گیوه ( به ترکی استانبولی: Geyve ) شهری است در کشور ترکیه که در استان سقاریه واقع شده است. جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۸ میلادی ۲۰٬۱۲۰ نفر و بر اساس برآوردهای سال ۲۰۰۹ میلادی ۲۰٬۴۳۸ نفر می باشد. [ ۳] [ ۴]
عکس گیوه (شهر)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نوعی پاپوش. از رشته های نخی به هم تافته یا پارچه های درهم تابیده درست می شود. زیرۀ گیوه ها معمولاً چرمی است و می تواند پاشنه دار یا بی پاشنه باشد. این پای افزار از قرون میانی شناخته شده است و طبقات مختلف اجتماع آن را می پوشیده اند و مورد استفاده زنان و مردان بوده است. گیوه انواع مختلفی دارد که امروزه مهم ترین آن گیوۀ ملکی و گیوۀ کرمانشاهی است. گیوه های رنگی، ابریشمی، نوک تیز، زیرۀ چرمی و سایر طرح های متنوع هنوز تولید می شود. این گیوه ها بیشتر در آباده، یزد، طبس، کرمانشاه و پاوه دوخته می شود.

جدول کلمات

چمچم

مترادف ها

cotton summer (اسم)
گیوه

پیشنهاد کاربران

گیوه نوعی پاپوش تابستانی، سبک، بادوام و مناسب برای راهپیمایی های طولانی، دارای قدمت طولانی ویژه مردان و از جمله صنایع دستی استان های چهارمحال و بختیاری، کردستان، کرمانشاه، ایلام ، فارس ، همدان ، قزوین ، زنجان ایلام کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی است. همه مراحل تولید این پاپوش، دستی است و عموماً از نخ قالی، نخ ابریشم و کف آن از پارچه، چرم یا لاستیک است.
...
[مشاهده متن کامل]

کردها به گیوه کلاش و لُر ها به گیوه آژیه می گویند.
مواد تشکیل داده گیوه نخ پنبه ای، نخ قالی و نخ ابریشم ( در شهرستان آباده استان فارس اصطلاحاً تنه نامیده می شود ) و ضایعات چرم است. رویه گیوه بدست زنان و توسط انواع سوزن ها ( به جز سوزن خیاطی ) و جوالدوز بافته می شود و قسمت کف گیوه ( زیره ) نام دارد که از جنس پارچه، چرم یا لاستیک می باشد. کف گیوه ( زیره ) از نظر جنس سه نوع می باشد:
یکی از انواع آن پارچه است که جنس پارچه باید از پنبه باشد و به غیر از پنبه، نمی توان آن را درست کرد. ( تختی که از پارچه تهیه می شود، هر چه پارچه کهنه باشد تخت آن مرغوب تر است ) تختی که پارچه در ساختمان آن بکار رفته در فرهنگ آباده به آن شیوه می گویند. این نوع تخت از نظر کیفیت در سطح بالایی قرار گرفته.
دومین نوع آن چرم است که کیفیت آن به مراتب بهتر از پارچه است.
سوم استفاده از زیره های صنعتی یا پیو که علاوه بر سبکی کیفیت نسبتاً بهتری در مقایسه با پارچه دارد.
در مناطق کوهستانی به دلیل گذرگاه های صعب العبور آن و کم بودن راه های ارتباطی ماشین رو، نوع معیشت مبتنی بر دامداری و کشاورزی و ضرورت تحرک فراوان در فصول سه گانه بهار و تابستان و پائیز ( که فصل های کار هستند ) پاافزاری را می طلبد که سبک، راحت، مقاوم، خنک و در عین حال ارزان باشد. خود منطقه عشایری، روستائی و جوامع نیمه شهری با امکانات موجود منطقه قادر به تولید آن باشند، و تا حدی خودکفا بوده و تا حد خود مصرفی بتوانند به تولید آن اقدام کنند. پا افزاری چون گیوه بهترین پاسخگو برای تمامی این نیازها بوده و هنوز هم می تواند باشد زیرا:
• مواد اولیه کف آن تماماً در منطقه موجود است.
• ابزار کار ساده است و به راحتی می توان آن را تهیه کرد.
• بخش عظیمی از زنان منطقه را که در زمینه کارهای تولیدی مسلط منطقه قادر به فعالیت نیستند فعال می کند.
• در صورت تولید بیشتر می تواند حوزه آن به خارج از محدوده خود نیز کشیده شود و به جای اینکه با خروج مواد اولیه غذائی، نیازهای دیگر تأمین گردد، مواد غذائی برای اهالی باقی بماند، نوع تغذیه کامل گردد، از مقدار بیماری های ناشی از سوءتغذیه کاسته شود، نیروی بیشتری صرف تولیدهای مسلط منطقه گردد، راه سیاست خودکفائی بازتر شود، و نیازهای مصرفی منطقه از این راه تأمین گردد.

گیوهگیوه
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/گیوه
گیوه پاپوش مشترک مردم زاگرس
چمچم
کفش در پهلوی ساسانی:
کفش kafš
کفشَک kafšak
مُگ mog
مُک mok
موک muk
مُچَک močak
مُزَک mozak
نالین nālin
گیوَک ( گیوه ) givak
کفاش در پهلوی ساسانی:
کفشکر ( کفشگر ) kafškar
پیرس: فرهنگ فارسی به پهلوی دکتر بهرام فره وشی
هوالعلیم
گیوه : کفش سُنتی

پای افزار و کفشی بسیار مفید و بی ضرر برای پا که هم رویه و همه کف یا تخت ان پارچه ای بود و این صنعت که میتوانست بهترین صنایع دستی امروزه به جهان ورزش خدمت کند و ورزشکاران را زیر سلطه خود در اورد بر اثر
...
[مشاهده متن کامل]
ورود تولیدات ماشینی و تقلب از رونق افتاد و هیچ وزارت خانه ای نبود که از ان حمایت کند بهترین نوع ان گیوه عبدالملکی معروف بود و شهر یزد محل تولید مرغوبترین ها بود ولی در شهرستان های دیگر هم رسوخ پیدا کرده بود که در ایام کودکی من اواخر عمر این صنعت بود که روستایی در بخش ششتمد همه در خانه ها زن و مرد به بافتن رویه از پنبه و ساختن کف ان از ًضایعات پارچه های خیاطی و بعضی ها جهت مناسب شدن قیمت لباس کهنه را فشرده و با شش تیغه استخوان که از پاشنه پا تا نوک انگشتان امتداد داشت فقد در انتها و ابتدا استخوانها که از قلم گاو و شتر بود دیده میشد والا پارچه های فشرده انرا پوشیده بودند به حدی که میخ را می بایست با چکش در ان فرو نمود از بس پارچه کف فشرده بود . ولی بعدا با تقلب به جای تخت مرغوب پارچه فشرده از لاستیک کهنه های ماشین در ان انداختند تا قیمتش مناسب شود ولی نبود کیفیت و گیوه ارزان قیمت لاستیکی که ظاهر ان گیوه بود افراد رجال و پولدار هم از صرافت مصرف گیوه باز ماندند و این صنعت بکلی نیست و نابود شد شاید هنوز عده معدودی از گیوه بافان زنده باشند اگر کسی دلسوز این صنعت باشد ولی استخراج نفت در ایران خیلی صنایع را معدوم کرد چه بسا اگر دلسوزی بود امروز کفش گران فوتبالیست ها گیوه بود چون گیوه را روز های اول می بایست بر روی علف و چمن راه بروی تا کف آن بهتر و بهتر شود و لذا هیچ آسیبی هم به چمن نمی زند خدا کند که کسی این پروژه را احیا نماید

کفش مردان لر بختیاری
gi veh

بپرس