گیوم یکم کنت انو

گیوم ( به فرانسوی: Guillaume I ) ( به هلندی: Willem I ) ( حدود ۱۲۸۶ میلادی – ۷ ژوئن ۱۳۳۷ میلادی ) کنت انو ( با عنوان گیوم یکم ) ، آون، هلند ( با عنوان ویلم سوم ) و زیلاند ( با عنوان ویلم دوم ) از سال ۱۳۰۴ میلادی تا هنگام مرگش بود.
بر خلاف دروان حکمرانی پدرش ژان دوم که توأم با درگیری فرسایشی بین خاندان های آوِن و دامپیِر بود، حکومت گیوم یک دوران طولانی صلح و شکوفایی برای اراضی تحت سلطه او به همراه داشت. این مسئله لقب «گیوم خوب» ( به فرانسوی: Guillaume le Bon ) را برای او توسط وقایع نگاران هم عصر به ارمغان آورد. با وجود به ارث بردن اراضی بسیار پراکنده شامل انو، هلند و زیلاند، گیوم به شکل مؤثری آن ها را مدیریت می کرد. علاوه بر این سیاست بی طرفی و ایجاد اتحاد با حاکمان همسایه چون خلره، برابانت و فلاندر، گیوم را به یکی از قدرتمندترین شاهزادگان کشورهای سفلی بدل نمود و جایگاهی فرا منطقه ای به او بخشید. ارتباطات به دست آمده از طریق پیوند ازدواج با خاندان های بزرگ غرب اروپا جایگاه گیوم را به شکل قابل ملاحظه ای ارتقا داد و او را وارد معادلات گسترده تری کرد. همسر او ژان دو والوآ خواهر فیلیپ ششم، پادشاه فرانسه بود. گیوم دختر خود مارگارت را به ازدواج لودویگ چهارم، امپراتور مقدس روم درآورد. او همچنین پدر زن ادوارد سوم، پادشاه انگلستان بود. در طول زمان والنسین، اقامتگاه مورد علاقه گیوم به کرسی درباری تبدیل شد که محل رفت وآمد شخصیت هایی از سرتاسر اروپا بود. این شرایط، با پشتیبانی گیوم، محفلی برای رشد فرهنگ و ادبیات شد. [ ۱]
گیوم با فرستادن ۷۰۰ فرد مسلح غالباً متشکل از نجیب زادگان انو، تأثیر تعیین کننده ای در پیروزی ایزابل فرانسه بر همسرش ادوارد دوم و بر تخت نشاندن ادوارد سوم در انگلستان در سال ۱۳۲۶ میلادی داشت. یک سال بعد شوالیه های گسیل شده از جانب گیوم همچنین نقش فعالی در درگیری بین انگلستان و اسکاتلند ایفا نمودند. ادوارد سوم سال ۱۳۲۸ میلادی با فیلیپا، دختر گیوم ازدواج کرد. در دوره منتهی به جنگ صدساله بین انگلستان و فرانسه، ادوارد سوم که مدعی تاج وتخت فرانسه بود، گیوم را ماه دسامبر سال ۱۳۳۶ میلادی به عنوان نماینده خود در کشورهای سفلی برگزید. [ ۲]